Στης Βηθλεέμ την ξαστεριά...

(Α)

Στης Βηθλεέμ την ξαστεριά τ' άστρα δεν είν' αστέρια,

μον' είν' φλογέρες άμετρες στων Χερουβείμ τα χέρια.

Τα ουράνια δεν ειν' ουρανός, μα σπήλαιο έχουν γίνει·

κι ολούθε ηχούνε ψαλμουδιές: "Ειρήνη αδέρφια, ειρήνη".

Πρώτη φορά στην πλάση αυτήν μυρίζει ο Κόσμος μέλι·

κ' η Αγάπη πανανθρώπινο ναό τη Γη τη θέλει.

Τώρα η καρδιά του καθενός φάτνη και θρόνος είναι

και το Χριστό παρακαλεί: "Για πάντα εντός μου μείνε".

ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΥΜΝΕΙΤΕ 

ΚΑΙ ΥΠΕΡΥΨΟΥΤΕ

ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ   

Γιώργης Κρόκος

Από την ποιητική συλλογή 

"ΟΙ ΦΛΟΓΕΡΕΣ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ", 

ΑΘΗΝΑ 1994