Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός
τόν Ἱ­ε­ρόν Κλῆ­ρον
καί τόν εὐ­σε­βῆ λα­όν 
τῆς κα­θ' ἡ­μᾶς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως.

Θέ­μα: «Πα­σχά­λιος Ποι­μαν­το­ρι­κή Ἐγ­κύ­κλιος».

«Θα­νά­του ἑ­ορ­τά­ζο­μεν νέ­κρω­σιν,
ᾍ­δου τήν κα­θαί­ρε­σιν,
ἄλ­λης βι­ο­τῆς, τῆς αἰ­ω­νί­ου ἀ­παρ­χήν»
Ἀ­γα­πη­τοί μου,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Μέ τήν Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Σω­τῆ­ρος καί Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, ἑ­ορ­τά­ζου­με «θα­νά­του τήν νέ­κρω­σιν, ᾋ­δου τήν κα­θαί­ρε­σιν, ἄλ­λης βι­ο­τῆς, τῆς αἰ­ω­νί­ου ἀ­παρ­χήν». Πρό­κει­ται γιά τό ἐ­πί­κεν­τρο τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς δι­δα­σκα­λί­ας καί ζω­ῆς. Γι’ αὐ­τό καί ἀ­πο­τε­λεῖ τό μέ­γι­στο τῶν «με­γα­λεί­ων τοῦ Θε­οῦ» (Πράξ. 2, 11). Δι’ αὐ­τῆς φω­τί­ζον­ται καί ἀ­πο­κτοῦν νό­η­μα ἡ ἀ­γά­πη καί πρός τούς ἐ­χθρούς, ἡ θυ­σί­α πρός τόν συ­νάν­θρω­πο, ὁ ἀ­γώ­νας κα­τά τοῦ πα­λαι­οῦ, ἐ­γω­πα­θοῦς ἀν­θρώ­που, καί ἡ ζω­ή μας ὅ­λη ἐν­δύ­ε­ται ἁ­πτῶς τήν αἰ­ω­νι­ό­τη­τα. Χω­ρίς τήν Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Χρι­στοῦ, ἡ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τοῦ Θε­οῦ καί ὅ,τι φαί­νε­ται ἐν Αὐ­τῷ ὡς πρό­σω­πο, ὡς θεῖ­ο, ὡς πνεῦ­μα, ὡς ἐ­λευ­θε­ρί­α, ὡς δη­μι­ουρ­γός δύ­να­μη, θά ἦ­ταν αὐ­τα­πά­τη καί φαν­τα­σί­ω­ση, χω­ρίς καμ­μί­α βά­ση. Καί ὅ­λοι ὅ­σοι πι­στεύ­ουν στόν Ἀ­να­στάν­τα Κύ­ριο ἔ­χουν ἀ­πό αὐ­τή τή ζω­ή με­ρί­διο στήν εἰ­ρή­νη, τή δι­καί­ω­ση, τήν ἁ­γι­ό­τη­τα καί σέ ὅ­λους τους καρ­πούς τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος.

Τήν ἐμ­πει­ρί­α τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως ἔ­ζη­σαν ἀ­πό κον­τά οἱ ἅ­γιοι Ἀ­πό­στο­λοι, στούς ὁ­ποί­ους καί ἐμ­φα­νί­στη­κε ὁ ἀ­να­στάς Κύ­ριος, κα­θώς καί οἱ ἅ­γιοι Μάρ­τυ­ρες, οἱ ἅ­γιοι Πα­τέ­ρες καί οἱ πι­στοί ὅ­λων τῶν ἐ­πο­χῶν. Τήν ἐμ­πει­ρί­α τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, αὐ­τή τήν και­νή πο­ρεί­α, βι­ώ­νου­με κι ἐ­μεῖς μέ­σα στή λα­τρευ­τι­κή ζω­ή τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Εἶ­ναι ἡ δι­α­κο­νί­α τῶν Μυ­στη­ρί­ων, διά τῶν ὁ­ποί­ων μυ­εῖ τόν ἄν­θρω­πο στήν ὑ­πέρ λό­γον ἀ­λή­θεια πού εἶ­ναι ὁ ἀ­να­στάς Χρι­στός, γιά νά τόν κα­τα­στή­σει μέ­το­χο τῆς αἰ­ώ­νιας ζω­ῆς καί τῆς ἀ­θα­να­σί­ας πού μᾶς δώ­ρι­σε ἀ­πό τόν ζω­ο­δό­χο Τά­φο Του. Ὁ Χρι­στός γί­νε­ται ἡ ἀ­νά­στα­ση καί ἡ ἀ­λη­θι­νή ζω­ή ὅ­λων τῶν ἀν­θρώ­πων. Κα­θέ­νας ἀ­πό μᾶς ἔρ­χε­ται στό «εἶ­ναι» μέ τή γέν­νη­σή του, πο­ρεύ­ε­ται στό «εὖ εἶ­ναι» μέ τό βά­πτι­σμα καί προ­χω­ρεῖ στό «ἀ­εί εἶ­ναι» μέ τήν ἀ­νά­στα­ση. Ἡ Ἐκ­κλη­σί­α συ­νι­στᾶ τό Σῶ­μα τοῦ Ἀ­να­στάν­τος Χρι­στοῦ.

Συ­χνά πα­ρε­ξη­γεῖ­ται ἡ δι­δα­σκα­λί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας γιά τό ἀν­θρώ­πι­νο σῶ­μα καί τήν ὑ­λι­κή κτί­ση. Ἐ­πει­δή το­νί­ζε­ται ἡ σω­τη­ρί­α τῆς ψυ­χῆς, πα­ρα­με­λεῖ­ται ἡ ἀ­λή­θεια ὅ­τι καί τό σῶ­μα εἶ­ναι ἄρ­ρη­κτα συν­δε­δε­μέ­νο μέ τή σω­τη­ρί­α τοῦ ἀν­θρώ­που. Γιά τό λό­γο αὐ­τό καί ἀλ­λη­λο­ε­πη­ρε­ά­ζον­ται: ὅ­ταν ἁ­γι­ά­ζε­ται ἡ ψυ­χή, ἁ­γι­ά­ζε­ται καί τό σῶ­μα. Κι ὅ­ταν ἁ­μαρ­τά­νει ὁ ἄν­θρω­πος, ἁ­μαρ­τά­νει καί στήν ψυ­χή καί στό σῶ­μα. Εἶ­ναι κοι­νή ἡ σω­τη­ρί­α καί ἡ ἀ­νά­στα­ση ψυ­χῆς καί σώ­μα­τος, δη­λα­δή τοῦ ἀν­θρώ­που στήν ὁ­λό­τη­τά του.

Αὐ­τή ἡ βα­θειά ἑ­νό­τη­τα γί­νε­ται κα­τα­νο­η­τή ἀ­πό τό γε­γο­νός τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως τοῦ Χρι­στοῦ. Τό­σο ἡ ψυ­χή τῆς ἀν­θρώ­πι­νης φύ­σης Του ἐν­δύ­θη­κε τήν ἀ­θα­να­σί­α, ὅ­σο καί τό ὑ­λι­κό σῶ­μά Του ἐν­δύ­θη­κε τήν ἀ­φθαρ­σί­α. Οὔ­τε ἡ ψυ­χή Του, ὡς ἀν­θρώ­που, ἔ­μει­νε στόν ᾋ­δη, οὔ­τε τό σῶ­μά Του ὑ­πέ­στη τή φθο­ρά τοῦ θα­νά­του. Ὁ ἴ­διος εἶ­πε στούς μα­θη­τές Του (Λκ. 24, 38-43): «Τί τε­τα­ραγ­μέ­νοι ἐ­στέ, καί δια­τί δι­α­λο­γι­σμοί ἀ­να­βαί­νου­σιν ἐν ταῖς καρ­δί­αις ὑ­μῶν; Ἴ­δε­τε τάς χεῖ­ράς μου καί τούς πό­δας μου ὅ­τι αὐ­τός ἐ­γώ εἰ­μι· ψη­λα­φή­σα­τέ με καί ἴ­δε­τε, ὅ­τι πνεῦ­μα σάρ­κα καί ὀ­στέ­α οὐκ ἔ­χει κα­θώς ἐ­μέ θε­ω­ρεῖ­τε ἔ­χον­τα. ... καί λα­βών ἐ­νώ­πιον αὐ­τῶν ἔ­φα­γεν», ἄν καί τό ἀ­να­στη­μέ­νο σῶ­μά Του δέν εἶ­χε ἀ­νάγ­κη τρο­φῆς.

Μέ τήν κα­τάρ­γη­ση τῆς φθο­ρᾶς τοῦ θα­νά­του ἀ­πό τήν Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Θε­αν­θρώ­που, τό σῶ­μά μας γί­νε­ται δε­κτι­κό Χά­ρι­τος καί ἁ­για­σμοῦ. Μέ τή με­τά­λη­ψη τοῦ Σώ­μα­τος καί τοῦ Αἵ­μα­τος τοῦ Κυ­ρί­ου στή Θεί­α Λει­τουρ­γί­α, με­τέ­χου­με ὅ­λοι μας στήν Χά­ρη τῆς Ἀ­να­στά­σε­ώς Του, δι­ό­τι γι­νό­μα­στε μέ­λη τοῦ Σώ­μα­τος τοῦ Χρι­στοῦ. Γρά­φει σχε­τι­κά ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος: «Οὐκ οἴ­δα­τε ὅ­τι τά σώ­μα­τα ὑ­μῶν μέ­λη Χρι­στοῦ ἐ­στιν;» (Α΄ Κορ., 6, 15). Καί ὡς μέ­λος τοῦ Σώ­μα­τος τοῦ Χρι­στοῦ, τό σῶ­μά μας γί­νε­ται κα­τοι­κη­τή­ριο τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, πού ἁ­γιά­ζει ὅ­λα τά μέ­λη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

Τό γε­γο­νός τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, ὅ­πως τό­τε ἔ­τσι καί σή­με­ρα, προ­κα­λεῖ τή λο­γι­κή μας καί μᾶς προ­σκα­λεῖ νά ἀ­φε­θοῦ­με μέ πί­στη καί ἐλ­πί­δα στήν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τοῦ μυ­στη­ρί­ου καί τῆς ἀ­λή­θειας τοῦ Θε­οῦ. Μᾶς προ­σκα­λεῖ νά δοῦ­με μέ τήν πί­στη τί κρύ­βε­ται στό σκο­τει­νό χῶ­ρο τοῦ θα­νά­του. Ἡ βε­βαι­ό­τη­τα τοῦ θα­νά­του φαί­νε­ται τό­σο ἀ­πό­λυ­τη, για­τί πα­ρα­μέ­νει γιά τόν κα­θέ­να ἀ­πό μᾶς ἄ­γνω­στη ἐμ­πει­ρί­α. Κα­νείς δέν εἶ­ναι δυ­να­τόν νά ἀ­πο­κτή­σει ἐμ­πει­ρί­α τοῦ θα­νά­του του. Κα­νείς μας δέν ἔ­χει βι­ώ­σει τόν βι­ο­λο­γι­κό θά­να­το, γιά νά μᾶς φα­νε­ρώ­σει πῶς εἶ­ναι. Βε­βαί­ως, ὁ Χρι­στός καί τά χα­ρι­σμα­τι­κά μέ­λη τοῦ Σώ­μα­τός Του, οἱ Ἅ­γιοι της Ἐκ­κλη­σί­ας, φα­νέ­ρω­σαν τήν ἀν­τί­πε­ρα ὄ­χθη τῆς ζω­ῆς, τήν πραγ­μα­τι­κή καί ἄ­φθαρ­τη ζω­ή τῆς αἰ­ω­νι­ό­τη­τας με­τά τόν φυ­σι­κό θά­να­το.

Αὐ­τή ἡ βε­βαι­ό­τη­τα εἶ­ναι ἀ­πο­κά­λυ­ψη μιᾶς ἄλ­λης δι­ά­στα­σης τῆς ζω­ῆς, ἡ ὁ­ποί­α ὅ­μως ὑ­περ­βαί­νει κα­τά πο­λύ τήν ἐμ­πει­ρί­α μας. Ἐ­δῶ, ὁ λό­γος τοῦ Θε­οῦ καί ἡ μαρ­τυ­ρί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ἀ­πο­βαί­νουν τά μό­να ση­μεῖ­α στή­ρι­ξης τῆς ὑ­πάρ­ξε­ώς μας, ἀ­πο­κα­λύ­πτον­τας τό θαῦ­μα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως. Χω­ρίς αὐ­τά, καμ­μί­α λο­γι­κή, καμ­μί­α ἐ­πι­στη­μο­νι­κή ἤ φι­λο­σο­φι­κή γνώ­ση, καμ­μί­α δύ­να­μη τοῦ ἑ­αυ­τοῦ μας καί τοῦ κό­σμου τού­του δέν μπο­ρεῖ νά φω­τί­σει τό σκο­τά­δι τοῦ θα­νά­του καί νά δι­α­λύ­σει τά ἀ­δι­έ­ξο­δά μας. Μό­νο ἡ Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Κυ­ρί­ου, δη­λα­δή ἡ ἀ­πο­κά­λυ­ψη τοῦ ἴ­διου του Θε­οῦ, πού γί­νε­ται πί­στη τοῦ ἀν­θρώ­που, εἶ­ναι ἡ ἀ­πάν­τη­ση. Αὐ­τή μᾶς φα­νε­ρώ­νει ὅ­τι ὁ θά­να­τος δέν εἶ­ναι πλέ­ον τό τέ­λος, ἀλ­λά ἔ­γι­νε ἐν Χρι­στῷ πά­σχα, δη­λα­δή δι­ά­βα­ση καί με­τά­βα­ση στήν ὄν­τως «αἰ­ώ­νιον ζω­ήν».

Βε­βαί­ως, ὁ θά­να­τος εἶ­ναι κά­τι πού ἀν­τι­με­τω­πί­ζου­με κα­θη­με­ρι­νά. Ἡ πα­ροῦ­σα ζω­ή δέν φαί­νε­ται ὅ­μως τό­σο βά­ναυ­ση καί κα­τα­πι­ε­στι­κή ὥ­στε νά ὑ­πο­τι­μή­σου­με καί νά ἀρ­νη­θοῦ­με αὐ­τόν τόν κό­σμο καί νά θε­λή­σου­με ἕ­να ἄλ­λον, ἰ­δε­ώ­δη, πού δέν ἔ­χου­με γνω­ρί­σει. Δέν εἶ­ναι πε­ρι­φρό­νη­ση τῶν ἐ­πι­γεί­ων πραγ­μά­των. Εἶ­ναι ἀ­γώ­νας γιά ἀ­λή­θεια, ἀ­γά­πη, ἐλ­πί­δα καί πί­στη. Πρό­κει­ται γιά μιά δια­ρκῆ σχέ­ση καί κοι­νω­νί­α μέ τόν Θε­ό καί τόν ἄν­θρω­πο. Μί­α τέ­τοι­α ζω­ή ὑ­περ­βαί­νει τό φράγ­μα τοῦ θα­νά­του καί, τό­τε, ὄ­χι μό­νο οἱ χα­ρές, τά ἀ­γα­θά καί οἱ ὀ­μορ­φι­ές τῆς ζω­ῆς, ἀλ­λά ἀ­κό­μη καί αὐ­τές οἱ λύ­πες, οἱ δο­κι­μα­σί­ες καί τά δά­κρυ­ά της με­τα­μορ­φώ­νον­ται λυ­τρω­τι­κά. Ὅ­σοι ἀ­πό μᾶς βλέ­που­με μέ αὐ­τόν τόν τρό­πο τή ζω­ή, μπο­ροῦ­με νά βι­ώ­σου­με ἐν Χρι­στῷ τόν θά­να­το σάν ὕ­πνο, πού θά μᾶς ξυ­πνή­σει στήν κοι­νή ἀ­νά­στα­ση. Πρό­κει­ται γιά δρό­μο σκλη­ρό, ἐ­πί­πο­νο καί ὀ­δυ­νη­ρό, πού ὅ­μως τό τέρ­μα του εἶ­ναι λυ­τρω­τι­κό. Ἡ ζω­ή τοῦ Θε­αν­θρώ­που μᾶς δεί­χνει ὅ­τι Σταυ­ρός καί Ἀ­νά­στα­ση εἶ­ναι ἀλ­λη­λέν­δε­τα, καί ὅ­τι ὁ πό­νος τοῦ Σταυ­ροῦ καί τῆς σταυ­ρι­κῆς πο­ρεί­ας φω­τί­ζε­ται πάν­το­τε ἀ­πό τή χα­ρά τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως.

«Βε­βαί­ως, δέν κη­ρύσ­σου­με Κύ­ριο τόν ἑ­αυ­τό μας, ἀλ­λά τόν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, ἐ­νῶ τόν ἑ­αυ­τό μας δοῦ­λο σας γιά χά­ρη τοῦ Ἰ­η­σοῦ. Για­τί ὁ Θε­ός πού εἶ­πε νά λάμ­ψει φῶς ἀ­πό τό σκο­τά­δι, αὐ­τός ἔ­λαμ­ψε καί στίς καρ­δι­ές μας γιά νά φέ­ρει στό φῶς τή γνώ­ση τῆς δό­ξας τοῦ Θε­οῦ στό πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ. Κι ἔ­χου­με τόν θη­σαυ­ρό αὐ­τό μέ­σα σέ εὔ­θρα­στα σκεύ­η, γιά νά φα­νεῖ ὅ­τι τέ­τοι­α ὑ­περ­βο­λι­κή δύ­να­μη εἶ­ναι τοῦ Θε­οῦ καί δέν προ­έρ­χε­ται ἀ­πό μᾶς. Πι­ε­ζό­μα­στε μέ κά­θε τρό­πο, ἀλ­λά δέν φτά­νου­με σέ ἀ­δι­έ­ξο­δο· βρι­σκό­μα­στε σέ ἀ­μη­χα­νί­α, ἀλ­λ’ ὄ­χι καί σέ ἀ­πελ­πι­σί­α· δι­ω­κό­μα­στε ἀλ­λά δέν ἐγ­κα­τα­λεί­που­με, κα­τα­βαλ­λό­μα­στε ἀλ­λά δέν χα­νό­μα­στε. Πάν­το­τε φέ­ρου­με στό σῶ­μά μας τόν θά­να­το τοῦ Κυ­ρί­ου Ἰ­η­σοῦ, γιά νά φα­νε­ρω­θεῖ καί ἡ ζω­ή τοῦ Ἰ­η­σοῦ στό σῶ­μά μας. Δι­ό­τι, ἐ­νῶ ζοῦ­με, πα­ρα­δι­νό­μα­στε πάν­το­τε σέ θά­να­το χά­ριν τοῦ Ἰ­η­σοῦ, γιά νά φα­νε­ρω­θεῖ καί ἡ ζω­ή τοῦ Ἰ­η­σοῦ στό θνη­τό μας σῶ­μα. Ὥ­στε ὁ μέν θά­να­τος συν­τε­λεῖ­ται σέ μᾶς, ἀλ­λά ἡ ζω­ή σέ σᾶς» (Κορ. Β΄ 4, 5-12).

Ἡ ἀ­λη­θι­νή ζω­ή δέν μπο­ρεῖ πα­ρά νά προ­έρ­χε­ται ἀ­πό τήν πη­γή τῆς ζω­ῆς, τόν Θε­ό. Τό νό­η­μα τῆς ζω­ῆς βρί­σκε­ται συ­νε­πῶς σέ σχέ­ση καί ἀ­να­φο­ρά πρός τόν Κύ­ριο. Ὅ­ποι­ος ἀ­πο­συν­δέ­ε­ται ἀ­πό τόν Θε­ό εἶ­ναι οὐ­σι­α­στι­κά νε­κρός. Ἀ­κό­μη καί οἱ με­γα­λύ­τε­ρες ἀ­ρε­τές καί τά ἀ­γα­θό­τε­ρα χα­ρί­σμα­τα δέν ὑ­πάρ­χουν ἀ­πό μό­να τους, ἀλ­λά κα­θί­σταν­ται λει­ψά χω­ρίς τήν ἀ­να­στά­σι­μη προ­ο­πτι­κή. Γιά μᾶς τούς πι­στούς, ἡ Ἀ­νά­στα­ση τοῦ Χρι­στοῦ εἶ­ναι ἡ ἐκ­μη­δέ­νι­ση τοῦ θα­νά­του καί ἡ πη­γή τῆς ζω­ῆς πέ­ρα ἀ­πό τόν τά­φο. Εἶ­ναι ἡ ἀ­παρ­χή μιᾶς «ἄλ­λης βι­ο­τῆς, τῆς αἰ­ω­νί­ου». Ἡ μαρ­τυ­ρί­α τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου καί ἡ ἐμ­πει­ρί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μᾶς ἀ­πο­κα­λύ­πτει καί μᾶς ἐγ­γυᾶ­ται τό «πε­ρισ­σόν τῆς ζω­ῆς» καί τή συ­νέ­χειά της στήν αἰ­ω­νι­ό­τη­τα.

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2014
Μέ πα­τρι­κές εὐ­χές
Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της

+ ο χιου, ψα­ρων και οι­νουσ­σων ΜΑΡΚΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:


ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑΣ

Ταχυδρομική Διεύθυνση
Καλλιμασιά, 821 00 ΧΙΟΣ
Τηλέφωνα
2271051324
Φαξ
2271051324

Ιστολόγια (Blogs)
kallimasia.blogspot.com
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
kallimasiachios@yahoo.gr
panagiakallim@in.gr

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

1/1/2023 - 31/12/2025

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου, Πρόεδρος

Παντελής Ν. Νεαμονίτης, Αντιπρόεδρος

Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός, Γραμματέας

Γεώργιος Αρ. Γιαννούμης, Ταμίας

Κωνσταντίνος Δ. Γιαλούσης, Μέλος

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ

Διοικούσα Επιτροπή (Η θητεία λήγει στις 31/12/2025)

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου, Πρόεδρος
Ελένη Φραντζέσκου, Ταμίας
Πλουμή Ευαγγελινού, Γραμματέας
Κωνσταντίνος Γιαλούσης, Μέλος
Διαμάντω Παντελούκα, Μέλος
Παρασκευή Ακρατοπούλου, Μέλος
Ευθυμία Κουκούλη, Μέλος

Το Ε.Φ.Τ., που συστάθηκε την 1η – 11-1994, συνεχίζει, με τη βοήθεια του Θεού, την προσπάθεια για συστηματικότερη οργάνωση του φιλανθρωπικού και ευρύτερα κοινωνικού έργου της τοπικής μας εκκλησίας και θεωρεί προς την κατεύθυνση αυτή αυτονόητη τη συνεργασία με όλους τους φορείς.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ υπ' αριθ. 105/1998 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου, Πρόεδρος
Νικόλαος Ι. Ανδρεάδης, Ταμίας
Γεώργιος Αρ. Γιαννούμης, Γραμματέας
Παντελής Ν. Νεαμονίτης, Μέλος
Κωνσταντίνος Γ. Σταμούλης, Μέλος

Θητεία: 1/1/2023 - 31/12/2025

ΙΔΡΥΜΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑΣ ΧΙΟΥ "ΑΓΙΟΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ"

Έναρξη: 11/5/2000 (Φ.Ε.Κ. Β΄ 625/11-5-2000)
Διοικητικό Συμβούλιο (1/1/2023 - 31/12/2025)


Πρόεδρος: ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος
Αντιπρόεδρος: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου
Γραμματέας: Λεμονιά Ανδρεάδου
Ταμίας: Αιμιλιανός Ευαγγελινός
Μέλη: Γεώργιος Γιαννούμης, Κωνσταντίνος Μίχαλος, Κωνσταντίνος Αχ. Συράκης

Πρώτος Πρόεδρος του Ιδρύματος:
Ο αοίδιμος Μητροπολίτης Χίου κυρός Διονύσιος (2001-2011)

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΛΑΚΙΔΙΩΤΙΣΣΗΣ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑΣ

Απόφασις 3502/31.12.2013 Μητροπολιτικού Συμβουλίου Ιεράς Μητροπόλεως Χίου.
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου
(Αρμοδιότητες Ηγουμενοσυμβουλίου)

Εκκλησιαστική Επιτροπή Ιεράς Μονής (περιόδου 1.1.2023 - 31.12.2025)

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου, Πρόεδρος
Θεοδώρα Μαυράκη, Αντιπρόεδρος
Διονύσιος Μελαχροινούδης, Ταμίας
Ευθυμία Κουκούλη, Γραμματέας
Διαμάντω Παντελούκα, Μέλος
Κωνσταντίνος Γκαραγκούνης, Μέλος
Ιωάννης Κουτσογιάννης, Μέλος

Καλλιμασιά χωριό μου.

Αεροπόρος Κώστας Περρίκος

Αεροπόρος Κώστας Περρίκος
«Άξιος της Πατρίδος»

Πνευματική Παραγωγή

Αγιωργούσης Μάξιμοςητροπολίτης Πιτσμπούργου)
Βούκουνας Κωνσταντίνος Στ.
Καρατζάς Κωνσταντίνος Γ.
Κοκκινάκης Δημήτριος Ι.
Κολλιάρος Ιωάννης Τ.
Κρεατσάς Γεώργιος Κ.
Κρουσουλούδης Νικόλαος Σ.
Μελαχροινούδης Δημήτριος Δ.
Περίκος Ιωάννης Ισ.
Συράκη Ελένη Γ.

Περίκος Ιωάννης

Καλλιμασιώτες στον αθλητισμό

Γριμπαμπής Ματθαίος, Γριμπαμπής Παντελής
Αιγαιοπελαγίτικοι αγώνες 2007

Κοκκώδης Γιάννης (κολύμβηση)
Ένας Καλλιμασιώτης ρέκορμαν
16/08/2004 6ος ο Kοκκώδης στους Oλυμπιακούς
Association of Hellenic Olympic Winners - Κοκκώδης Γιάννης
Γιάννης Κοκκώδης - Βικιπαίδεια
Sport.gr
"Αντίο" με πρωτιά για τον Γιάννη Κοκκώδη
"Αντίο" με πρωτιά για τον Κοκκώδη sport.gr

Μάντικας Παντελεήμων (στίβος)
Χρυσός ο Μάντικας στην Άνδρο στα 1000 παμπαίδων!
Παντελεήμων Μάντικας του Παντελή
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου
Χιώτικες Διακρίσεις στο στίβο
Ένας νεαρός Καλλιμασιώτης που διαπρέπει στον αθλητισμό.
Αποτελέσματα Ανωμάλου Δρόμου Γυμνασίων-Λυκείων 2008

Μελαχροινούδης Παντελής (στίβος)
Sport.gr
Ο επιστήμονας του... 45’’.15 στο Πεκίνο!
Βραβεύσεις αθλητών από το ΝΑΟΧ, Σα 11/3/2006
1ος ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝΙΚΗΣ ΣΤΑ 400 Μ. ΑΝΔΡΩΝ Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΥΔΗΣ Στα χνάρια Μάντικα και Σύλλα; 22/02/2006

Μαστοράκη Κατερίνα
Βόλεϊ Γυναικών, Ρόστερ
Ονόματα βραβευθέντων αθλητών & ομάδων από το ΝΑΟΧ Κυ 12/3/2006

Γεροντιδάκης Γιώργος


19 Μετάλλια για τους Ίωνες στους Αιγαιοπελαγίτικους στίβου στην Καλλονή. 2 μετάλλια για τον Γιώργο Γεροντιδάκη


Σημείωση: Αν διαπιστώσετε οποιαδήποτε παράλειψη, επικοινωνήστε μαζί μας με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
kallimasiachios@yahoo.gr