ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014 Ακολουθία του Εσπερινού
Θεολόγος – Καθηγητής: κ. Καρατζάς Κων/νος
Αδελφοί μου, εδώ και ένα περίπου μήνα έχουμε εισέλθει σε μια σημαντική και ιδιαίτερα πνευματική περίοδο της λειτουργικής μας ζωής. Πρόκειται, όπως όλοι γνωρίζουμε, για την περίοδο εκείνη, η οποία διαρκεί συνολικά 40 ημέρες και που ως στόχο έχει την πνευματική μας προετοιμασία για ένα πολύ σημαντικό γεγονός από την ζωή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Σωτήρα όλης της ανθρωπότητας.
Και ποιο είναι τώρα το σημαντικό εκείνο γεγονός από τη ζωή του Κυρίου ημών Χριστού για το οποίο προετοιμαζόμαστε; Πρόκειται, αδερφοί μου, για την Γέννηση του Χριστού, την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου. Η Δεσποτική αυτή εορτή κατέχει ιδιαίτερη θέση μέσα τόσο στο Εκκλησιαστικό ημερολόγιο, όσο και στην ζωή των πιστών. Θεωρείται μάλιστα, μετά από εκείνην του Πάσχα, ως η δεύτερη σημαντικότερη εορτή της Ορθοδοξίας.
Έτσι, λοιπόν, το αποψινό μας κήρυγμα έχει ως θέμα του τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για τη Γέννηση του Ιησού Χριστού. Ποιοι ήταν, όμως, οι προφήτες και ποιος ήταν ο ρόλος τους στην κοινωνία της Παλαιάς Διαθήκης, στην κοινωνία του αρχαίου Ισραήλ;
Για τη διδασκαλία και το έργο των Προφητών μαθαίνουμε από τα 19 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης που φέρουν το όνομά τους. Οι προφήτες πάντα κήρυτταν προφορικά μπροστά στους ανθρώπους που τους άκουγαν. Αργότερα, είτε οι ίδιοι είτε οι μαθητές τους κατέγραψαν πολλά απ' αυτά τα κηρύγματα. Οι πιο γνωστοί σε μας Προφήτες είναι ο Ηλίας, στον οποίο είναι αφιερωμένες πάμπολλες βουνοκορφές της πατρίδας μας, καθώς και ο Ησαΐας, ο λεγόμενος Προφήτης του μυστηρίου του Γάμου.
Συχνά, ωστόσο, ακούμε σε συνεντεύξεις (στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο κ.ά.) να ζητούν από ανθρώπους να κάνουν προβλέψεις, π.χ. για τα αποτελέσματα των εκλογών ή ενός αθλητικού αγώνα. Μερικοί, όταν απαντούν, αρχίζουν με την έκφραση αν και δεν είμαι προφήτης.... Όπως φαίνεται, δηλαδή, για πολλούς σύγχρονους ανθρώπους προφήτης είναι ένας άνθρωπος που διαβάζει το μέλλον και προλέγει τι θα συμβεί. Όμως, η Αγία Γραφή, το ιερότερο βιβλίο της Εκκλησίας, μάς περιγράφει τελείως διαφορετικά το ρόλο και το έργο των Προφητών.
Πιο συγκεκριμένα, οι Προφήτες έδρασαν από τον 9ο μέχρι και τον 6ο π. Χ. αιώνα. Πρόκειται για κάποιες μοναδικές προσωπικότητες, οι οποίες έζησαν σε μια εποχή κρίσης και παρακμής για τους Ισραηλίτες. Μια εποχή που ξεκίνησε από τη διάσπαση του βασιλείου του Σολόμωντα μέχρι την πτώση της Ιερουσαλήμ στα χέρια των Βαβυλωνίων. Στα χρόνια λοιπόν αυτά της κρίσης ο Θεός δεν εγκατέλειψε το λαό του και το σχέδιο της σωτηρίας του κόσμου. Γι' αυτό κάλεσε τους Προφήτες, τους χάρισε τη βαθιά γνώση του θελήματός του και τους όρισε μια μεγάλη αποστολή: να κάνουν γνωστό το θέλημά του στους ανθρώπους.
Οι Προφήτες, λοιπόν, αποστέλλονταν να μεσολαβήσουν ανάμεσα στον αληθινό Θεό και τους ανθρώπους. Όμως, ένα τέτοιο έργο δεν ήταν εύκολο! Γι’ αυτό και κάποιοι στην αρχή δίσταζαν. Τελικά, ωστόσο, όλοι εμπιστεύονταν απόλυτα το Θεό, ξεπερνούσαν τους φόβους τους και βροντοφώναζαν με τόλμη το θέλημά του. Πάντοτε άρχιζαν το κήρυγμά τους με τα λόγια: Τάδε λέγει Κύριος… ή Λόγος Κυρίου... .
Βέβαια, οι προφήτες δεν αρκούνταν στο να ελέγχουν αυστηρά και να προειδοποιούν το λαό. Ταυτόχρονα, με κάθε λόγο τους υπενθύμιζαν ότι ο Θεός ως στοργικός πατέρας νοιάζεται για όλους τους ανθρώπους, όσο κι αν αυτοί τον ξεχνούν. Γέμιζαν παρηγοριά τις ψυχές των Ισραηλιτών. Τους διαβεβαίωναν ότι ο Θεός συνεχίζει το σχέδιό του για τη σωτηρία του κόσμου. Έστρεφαν το βλέμμα των ανθρώπων και προς ένα μέλλον μακρινό. Άνοιγαν μπροστά τους ένα παράθυρο ελπίδας, μιλώντας για την εποχή του Μεσσία. Τότε που ο Θεός θα θεραπεύσει, θα παρηγορήσει και θα φωτίσει τα πάντα. Αυτό το μήνυμα της σωτηρίας μάλιστα το απηύθυναν όχι μόνο στους συμπατριώτες τους, αλλά και στις μεταγενέστερες γενιές και σ' όλη την ανθρωπότητα.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε την προφητεία του Ησαΐα, ο οποίος εξαιτίας της σαφήνειας των μεσσιανικών του προφητειών έχει χαρακτηριστεί Ευαγγελιστής προφήτης ή πέμπτος Ευαγγελιστής. Ο Ησαΐας λοιπόν τον 8ο π. Χ. αιώνα προφήτεψε την εκ Παρθένου Γέννηση του Χριστού με τα εξής λόγια: Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ (Ησ. 7,14), δηλαδή Να, η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει Υιό και θα τον ονομάσεις Εμμανουήλ (που σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας).
Τον ίδιο αιώνα ο Προφήτης Μιχαίας είπε για τη Γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ της Παλαιστίνης: Αλλά από σένα Βηθλεέμ ... αν και είσαι από τις πιο μικρές πόλεις του Ιούδα, εγώ θα κάνω να προέλθει εκείνος που θα γίνει άρχοντας του Ισραήλ... Όταν έρθει εκείνος, θα τους οδηγήσει και θα τους προστατέψει με τη δύναμή μου... Θα ζήσουν με ασφάλεια, γιατί όλοι οι λαοί της γης θ’ αναγνωρίσουν τη μεγαλοσύνη του. Αυτός θα φέρει την ειρήνη (Μιχ. 5,1- 4).
Λίγο αργότερα, στις αρχές του 6ου π. Χ. αιώνα ο Προφήτης Δανιήλ προσδιόρισε επακριβώς το χρόνο του ερχομού του Χριστού στη γη λέγοντας: Εβδομήντα εβδομάδες διορίστηκαν για το λαό σου, και για την άγια πόλη σου, ώστε να συντελεστεί η παράβαση, και να τελειώσουν οι αμαρτίες, και να γίνει εξιλέωση για την ανομία, και να εισαχθεί αιώνια δικαιοσύνη, και να σφραγιστεί η όραση και η προφητεία και να χριστεί ο Άγιος των αγίων. Γνώρισε, λοιπόν, και κατάλαβε, ότι, από την έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ, μέχρι του Χριστού τού Ηγήτορα, θα είναι επτά εβδομάδες, και 62 εβδομάδες … (Δαν. 9, 24 – 25).
Καλά Χριστούγεννα να περάσετε, αδερφοί μου, και με χαρά να υποδεχθούμε όλοι μαζί και με ελπίδα το νέο έτος, το 2015.
Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου