Ευχαριστούμε την κ. Μαρία Καρνουπάκη για τη διάθεση του λευκώματος.
Το περιεχόμενο αποτυπώθηκε ψηφιακά και έτσι δίνεται η δυνατότητα στους αναγνώστες του Ιστολογίου "Καλλιμασιά. Η Καλλιμασιά της Χίου" να δουν εικόνες από το παρελθόν της αγαπημένης μας Καλλιμασιάς. Καλλιμασιά 1937, με τον φακό του Αλή Σαμή Βέη.
Ας δούμε όμως ποιος ήταν ο φωτογράφος. Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο πληροφορίες για τον καλλιτέχνη και η έρευνα έφερε τα ακόλουθα αποτελέσματα:
Ο Αλή Σαμή Βέης γεννήθηκε στην Τουρκία γύρω στα 1870. Το 1892 αποφοιτά από την Αυτοκρατορική Ακαδημία Ναυτικού με τον βαθμό του ανθυποπλοιάρχου του μηχανικού και ξεκινά τη συστηματική ενασχόλησή του με την φωτογραφία χάρη στην οποία κέρδισε γρήγορα την εύνοια του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β' που υπήρξε λάτρης της φωτογραφίας. Ο Σουλτάνος, εκτιμώντας το έργο του, του απένειμε τον τίτλο του «Αρχιφωτογράφου και Ακόλουθου της Αυτού Μεγαλειότητος του Σουλτάνου».
Η πολιτική κατάσταση όμως στην αυτοκρατορική αυλή και συνακόλουθα η τύχη του Αλή Σαμή μεταβάλλονται καίρια με την επανάσταση των Νεότουρκων στα 1909। Ο Σουλτάνος στέλνεται εξόριστος στη Θεσσαλονίκη όπου θα τον ακολουθήσει μετά από αρκετές περιπλανήσεις και ο φωτογράφος. Εκεί ο Αλή Σαμή θα εργαστεί ως φωτογράφος και εκδότης διαφόρων εφημερίδων έως το τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου.
Στα χρόνια όμως της Μικρασιατικής Εκστρατείας η ζωή του φωτογράφου εισέρχεται στην πλέον παράδοξη φάση της, καθώς ο Αλή Σαμή θα εγκαταλείψει την Ελλάδα προκειμένου να συνεργαστεί με τον ελληνικό στρατό. Μετά την κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου, ο Αλή Σαμή επικηρύσσεται μαζί με άλλα 150 άτομα ως εχθρός του Κεμάλ και της Τουρκίας και καταδικάζεται ερήμην σε θάνατο. Το γεγονός αυτό τον ανάγκασε μαζί με πολλούς άλλους Έλληνες να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη όπου ανοίγει φωτογραφείο στην οδό Ρακτιβάν 4 πίσω από το Διοικητήριο.
Έτσι, για κάποιους μήνες το διάστημα 1925-1927 εργάζεται στο Άγιον Όρος।
Από το 1928 και έπειτα ο Αλή Σαμή οργώνει την Ελλάδα από ένα άκρο της ως το άλλο βγάζοντας φωτογραφίες τοπίων, μνημείων και αξιοθεάτων προκειμένου να εξασφαλίσει τα «προς το ζην»। Τα ίχνη του αγνοούνται από το 1933. Ορισμένοι μελετητές θεωρούν ότι επέστρεψε στην Κων/πολη παρά το κλίμα γι' αυτόν εξακολουθούσε να είναι αρκετά δυσμενές। Υπάρχει όμως και η άποψη ότι η Ελλάδα υπήρξε ο τόπος της τελευταίας του κατοικίας καθώς ατεκμηρίωτες πληροφορίες του φέρνουν να φωτογραφίζει για τελευταία φορά στην Ήπειρο. (ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ)
Και όμως η ιστορία του, δεν τελειώνει στην Ήπειρο, αλλά συνεχίζεται στη Χίο:
Σύμφωνα, λοιπόν με άλλη πηγή (Παλαιές Φωτογραφίες Χίου)
Ο Αλή Σαμή Βέης (ή Μπέης) ήταν Τούρκος γεννημένος το 1870, σπούδασε μηχανικός. Κατάφερε να γίνει προσωπικός Υπασπιστής και αρχιφωτογράφος του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ μέχρι την εκθρόνιση του το 1908 και την εξορία του στη Θεσσαλονίκη. Μαζί με το Σουλτάνο και ο Αλή Σαμή Βέης κατέληξε στη θεσσαλονίκη όπου εργάζεται μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου πολέμου ως φωτογράφος πολλών εφημερίδων. Εκεί έβγαλε πολλές υπέροχες φωτογραφίες στο Άγιο όρος. Ήταν διευθυντής της εφημερίδας ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ. Αργότερα το 1922 δηλώνει Συνταγματάρχης και οπλαρχηγός του Ελληνικού στρατού στην Μικρά Ασία και πράγματι πολέμησε σκληρά εναντίων των νεοτούρκων. Επικηρύσσεται μαζί με άλλα 150 άτομα ως εχθρός του Κεμάλ και επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Παρ όλα αυτά οι Ελληνικές αρχές δεν ξέχασαν ποτέ πως ήταν Τούρκος και παρακολουθείται στενά, συνεχώς. Οργώνει την Ελλάδα φωτογραφίζοντας για τα προς το ζειν. Όταν το 1933 όλοι χάνουν τα ίχνη του πιστεύοντας ότι χάθηκε κάπου στην Ήπειρο ή την Κωνσταντινούπολη ο Α. Σαμή Βέης ανοίγει έγχρωμον Φωτογραφείον στο Θολοποτάμι της Χίου και φωτογραφίζει τις ομορφιές του νησιού μας.
Έτσι ανάμεσα σε άλλα λευκώματα, δημιουργήθηκε και αυτό της Καλλιμασιάς μας.
Μπορείτε να δείτε το λεύκωμα με τις φωτογραφίες του εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου