Κυριακή 29 Ἰουλίου 2012 - Το κήρυγμα του Ευαγγελίου

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμός 44

Κυριακή 29 Ἰουλίου 2012 - Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιδ΄ 14 – 22)

«Ἔφαγον πάντες καί ἐχορτάσθησαν»

Ἔφαγαν ὅλοι, οἱ πέντε χιλιάδες ἄνδρες μαζύ καί τά γυναικόπαιδα, ἀπό τά εὐλογημένα ἐκεῖνα πέντε ψωμιά καί τά δυό ψάρια στήν ἔρημο τῆς Γαλιλαίας. Καί ἐχόρτασαν ὅλοι, καί ἀπό τά ἀποκόμματα πού περίσσεψαν, γέμισαν οἱ Ἀπόστολοι δώδεκα κοφίνια. Ναί, ἀδελφέ μου! Ὁ δωρεοδότης Θεός, ὅταν σκορπᾶ τίς εὐλογίες Του στό ἀνθρώπινο γένος, εἶναι ὑπερβολικά σπάταλος καί ἀνοιχτοχέρης. Δέν τσιγκουνεύεται, δέν προσωποληπτεῖ, δέν ἀποβλέπει στήν ἀνταπόδοση. Αὐτό συμβαίνει πάντοτε στά ὑλικά ἀγαθά, στόν «ἄρτον τόν ἐπιούσιον», στά ἀπαραίτητα μέσα γιά τή συνέχιση τῆς ζωῆς μας.

«Πλούσιοι ἐπτώχευσαν κάι ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον, οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ». Καί ἄν ἀκόμη συμβαίνει στή ζωή τῶν πιστῶν νά ὑπάρχῃ κάποτε οἰκονομική δυσκολία καί ἀνάγκες ἀνικανοποίητες, αὐτό γίνεται, γιά νά δοκιμάζεται ἡ πίστη, νά καρποφορῇ ἡ ὑπομονή, νά γιγαντώνεται ἡ ἐλπίδα. Τότε, ὅταν μέσα στήν κάποια κάποτε στέρηση τῶν ὑλικῶν, ἀνθοφοροῦν καί παρουσιάζονται οἱ καρποί τοῦ Πνεύματος, ὁ πιστός δέν δυσανασχετεῖ, δέν ἀπελπίζεται, δέν ἁμαρτάνει. Ἔχει πλούσια τά πνευματικά ἀγαθά, ἀπολαμβάνει ἀνεξάντλητες τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ μέ τήν ψυχή του, μένει δεμένος μαζί του, εὐτυχισμένος πραγματικά ἀπό τούτη τή ζωή, βέβαιος γιά τήν αἰώνια εὐτυχία τῆς ἄλλης. «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα» - εἶπεν ὁ Κύριος - «δι’ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καί εἰσελεύσεται καί ἐξελεύσεται καί νομήν εὑρήσει». «Πρός τίνα, λοιπόν, Κύριε, ἀπελευσόμεθα;» ἐρωτᾶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Καί προσθέτει: «Ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις». Κοντά Σου καί μαζί Σου ἑνωμένοι, ἔχομε ὄχι μόνο τήν πρόσκαιρη τούτη ζωή στήν πληρότητά της, ἀλλά καί τήν αἰώνια καί ἀτέλειωτη μακαριότητα.

Σήμερα, μέσα στήν ὑπερπαραγωγή τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἑκατομμύρια ἄνθρωποι δυστυχοῦν καί χιλιάδες πεθαίνουν καθημερινά ἀπό πεῖνα. Εἶναι γιατί καί ἐκεῖνοι πού ἔχουν κι’αὐτοί πού στεροῦνται, δέν ἔχουν καί δέν ἐπιζητοῦν τόν ἕνα καί μοναδικόν Ἄρτον, πού δίνει ζωή, πού σκορπᾷ χαρά καί εἰρήνη, πού κάνει εὐτυχισμένη τήν καρδιά καί τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ὅποιος ἔχει τόν Ἰησοῦ, κατέχει τό πᾶν, βεβαίωνε ὁ Πασκάλ. Καί ἡ λύσις ὄλων τῶν προβλημάτων, πού ἀπασχολοῦν τόν ἄνθρωπο, ἀπό τά πιό ὑλικά μέχρι τά πνευματικώτερα καί οὐράνια, εἶναι ὁ Ἰησοῦς καί ἡ διδασκαλία Του, ἔλεγε ὁ Ροῦσβελτ. Ὅποιος, λοιπόν, μελετᾷ τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί μέ αὐτόν τρέφει τήν ψυχήν του, - ὅποιος τήν πίστη καί τήν ἀγάπη στά ἔργα καί τίς ἐκδηλώσεις τῆς καθημερινῆς του ζωῆς ἔχει ὑπόβαθρο καί ὁδηγό, καί ζῇ τόν Χριστόν, καλλιεργώντας τήν ἀρετή, τήν ἁγιότητα-, ὅποιος «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης» κοινωνεῖ τακτικά τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας – αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινά εὐτυχισμένος, ὁ πραγματικά «χορτάτος», καί πέρα γιά πέρα ἱκανοποιημένος ἄνθρωπος.

Ἄς δώση ὁ Κύριος κοντά Του νά ἐπιζητήσωμε τόν χορτασμό τῆς ψυχῆς μας. Γένοιτο!

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου.