Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΕΡΡΙΚΟΥ

Για την ιστορία και μόνο αναφέρω, ότι σε μακρινή εποχή από το σήμερα, όταν ο Καλλιμασιώτης και Πανέλληνας Ήρωας της Αντίστασης, ήταν παντελώς άγνωστος ακόμα και στους χωριανούς του. Λίγοι γνώριζαν ότι ήταν ο βασικός συντελεστής ενός κορυφαίου  αντιστασιακού εγχειρήματος εναντίων των Γερμανών. Την ανατίναξη του κτηρίου που στεγαζόταν η προδοτική «ΕΣΠΟ», στη γωνιά των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος. Εκεί που σήμερα στεγάζεται ο ΟΙΚΟΣ ΝΑΥΤΗ Αθηνών. Ο Χιώτης Σταυραετός,  ηγούμενος συντρόφων του της «ΠΕΑΝ», στις 20 Σεπτέμβρη 1942,ανατίναξε και κατέστρεψε το κτήριο των συνεργατών των Ναζιστών. Μαζί με αυτό κατέστρεψε και τα σχέδια των αρνησιπάτριδων για αποστολή εκστρατευτικού σώματος Ελλήνων εναντίων της Ρωσίας. Λίγο αργότερα ο Δημοκρατικός Έλληνας αξιωματικός της Πολεμικής μας αεροπορίας, μαζί με συνεργάτες του, κατόπιν προδοσίας, έπεφτε στα χέρια των Γερμανών με επακόλουθο την εκτέλεση τους.
Πέρα από το ηρωικό της πράξης του, μας άφησε οράματα και υποθήκες για έναν κόσμο καλύτερο. Με τη σκέψη του πάντα στραμμένη  στο καλό της νεολαίας, είπε και έγραψε ιδέες πρωτόγνωρες για ένστολο της εποχής του. Πρωτοπόρος «Οραματιστής» της Ενωμένης Ευρώπης των Λαών. Όλα αυτά τα έφερε στο φως ο καπετάν Δημήτρης Διον. Μελαχροινούδης. Πολύχρονοι οι αγώνες και οι δημοσιεύσεις του. Χρόνια πολλά αργότερα, ακλουθώντας πιστά τα βήματα του, με συνεργασία του, συσπειρωθήκαμε σε μια μικρή άτυπη ομάδα με το όνομα «Φίλοι Κώστα Δ. Περρίκου». Με την παρέμβαση μας, καταφέραμε σε χρόνο ρεκόρ με την οικονομική βοήθεια του Χιώτη εκδότη του περιοδικού «NEMECIS» κ. Γιώργου Ν. Μπαχά να ξανά- στήσουμε την καταστραμμένη από τον όχλο προτομή στην αρχική της θέση. Να προωθήσουμε στο «Λαογραφικό Μουσείο Καλλιμασιάς» το εκμαγείο της προτομής έργο του γλύπτη Μιχάλη Κάσση. Στις 8 – 2 – 2009, ημέρα ορόσημο για την αναγνώριση του Αγνοημένου Έλληνα Οραματιστή, να φέρουμε  στην κυριολεξία «όλους τους Χιώτες» στην Αθήνα για να τιμήσουν με την παρουσία τους, την Πανχιακή Εκδήλωση και να είναι αυτόπτες μάρτυρες στο αίτημα μας για αναγνώριση του Κώστα Δ. Περρίκου ως «Άξιος της Πατρίδος». Όλα αυτά χάρη στον ακούραστο καπετάνιο, Δημήτρη Μελαχροινούδη, στον μόνο, τον οποίο ανήκει η πατρότητα για την αναγνώριση του σκόπιμα, παραγκωνισμένου Προάγγελου Οραματιστή  της Ενωμένης Ευρώπης. Το Σάββατο 1 του Φλεβάρη, 2014, η Βιβλιοθήκη Χίου, οργάνωσε στην αίθουσα του αναγνωστηρίου της μεγάλη  εκδήλωση για τον «Νεοανθρωπιστή Κώστα Περρίκο ». Οι ομιλητές πολλοί και Αξιόλογοι. Συμμετείχαν οι κκ Κ. Λαγός, Δρ. Ιστορίας. Νικήτας Νικητάκος καθ. Κ.Π.Α . Παντ. Βαττάκης Αξιωμ. Πολεμ. Αεροπορίας. Βας. Φίλιας , κοινωνιολόγος. Δημ. Μελαχροινούδης και η κ. Ευτ. Βλυσίδου, Δρ. Ιστορίας- Προϊσταμένης Δ.Ε. Ακούστηκαν απόψεις για τον Περρίκο και την εποχή του,  από τους κκ Κ. Δεσποτόπουλο – Δ.Σκαρβέλη – Επαμ. Σπηλιώπουλο . Τιμητικά, χαιρέτισε την εκδήλωση ο κ. Δημήτρης Κ. Περρίκος, γιος του ήρωα, Διευθυντής υπηρεσίας σχεδιασμού και επιχειρήσεων της UNMOVIC. Χορωδία του «Δονυσίειου Μουσικού Σχολείου», πλαισίωσε την εκδήλωση. 

Για την ελάχιστη συμβολή μου, ακούσθηκε το μήνυμα μου, από στόματος καπετάν Δημήτρη  : «Καλημέρα σας και Καλό Μήνα Υποχρεώσεις υπεράνω των δυνάμεων μου με κρατούν μακριά σας. Ο Αγώνας είναι ακόμα μακρύς έως ότου ανακηρύξουν τον Πανέλληνα σταυραετό μας "ΑΞΙΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ". Μαζί με τις ευχές μου στους συντελεστές της εκδήλωσης και σε όλους όσους τιμούν αυτή τη στιγμή την εκδήλωση, ζητώ παρακλητικά από εσάς σαν απαίτηση της Άτυπης Ομάδας ''ΦΙΛΟΙ ΚΩΣΤΑ  ΠΕΡΡΙΚΟΥ" να προβληθεί κυρίως ο ρόλος του ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗ ! Καλή συνέχεια, ώσπου να φθάσουμε στον τελικό σκοπό μας

Μιχάλης Γ. Καριάμης

Πλοίαρχος Ε.Ν.

Μέλος της Άτυπης ομάδας ''  ΦΙΛΩΝ ΚΩΣΤΑ Δ. ΠΕΡΡΙΚΟΥ''»   

Σχολιάζοντας το μήνυμα η κ. Βλυσίδου, αναφερόμενη για την άτυπη ομάδα «Φίλων Κώστα Περίκου», ευχήθηκε από άτυπη να γίνει επίσημη

Τιμής ένεκεν στον ακούραστο πρωτεργάτη, και σαν ελάχιστή της πρέπουσας τιμής που του πρέπει, σαν παραθέτω αυτούσιο τον χθεσινό του λόγο

Μιχάλης Γ. Καριάμης

ΑΤΥΠΗ ΟΜΑΔΑ '' ΦΙΛΟΙ  ΚΩΣΤΑ Δ. ΠΕΡΡΙΚΟΥ''

            Στ. Μιχαλάκης - Αιμ. Ευαγγελινός - Δ. Μελαχροινούδης

 - Γεωργ. Ν. Μπαχάς -  Μιχ. Καριάμης 

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΕΡΡΙΚΟΥ

Κυρίες και Κύριοι,

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι όσα θα ακουστούν είναι αποσπάσματα από το τευχίδιο, που κυκλοφόρησε στις αρχές Αυγούστου του 1941 η οργάνωση του Κώστα Περρίκου, με τίτλο ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ, όπως και από την εφημερίδα ΔΟΞΑ που εξέδιδε από τον Απρίλη του 1941. Χαρακτηρίζονται για τη διαχρονικότητά τους και επιλέχτηκαν γιατί ταιριάζουν με τη δύσκολη πραγματικότητα που ζούμε. Περιέχονται στο βιβλίο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΝΕΩΝ, ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, του συλλόγου ‘’Φίλοι της ΠΕΑΝ’’. Η συμβολή του ομιλούντος περιορίζεται στην προσαρμογή τους στον προς διάθεσή του χρόνο.

Στον πρόλογο του ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ μεταξύ των άλλων αναγράφεται:

Για εμάς τους αγωνιζόμενους νέους της Ελλάδος το πρόβλημα [της δημιουργίας μιας νέας κοινωνίας] παρουσιάζεται ακόμα οξύτερο γιατί δυστυχώς μέχρι σήμερα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αυτοί που μας διοικούσαν ήσαν οι αναξιότεροι των ανθρώπων. Κατατριβόμενοι με την καφενειακή μικροπολιτική, στη συναλλαγή, στην εξυπηρέτηση των ατομικών των συμφερόντων, δεν έκαμαν τίποτε δημιουργικό για τον τόπο μας. Είμαστε από τα πιο οπισθοδρομικά κράτη της Ευρώπης. Στην παιδεία, στη γεωργία, στη βιομηχανία, στο βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο υστερούμε.

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ

1. Πιστεύουμε στην ελευθερία ως τη βασική προϋπόθεση της εξελίξεως της κοινωνίας. Την ελευθερία δεν την εννοούμε ως την ασυδοσία του φιλελευθερισμού ή ως την τυφλή υπακοή  της πολιτείας του φασισμού. Την ελευθερία την εννοούμε ως την πηγή των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των ατόμων. Την εννοούμε ως την ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που εξασφαλίζει τη συμβίωση των ατόμων με το σύνολο.

2. Πιστεύουμε στη Λαϊκή Κυριαρχία ως την απαραίτητη προϋπόθεση αρμονικής συμβιώσεως των ατόμων. Η Δημοκρατία πηγάζει από την αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας. Τη Λαϊκή Κυριαρχία και τη Δημοκρατία δεν τις θεωρούμε ως την οχλοκρατία του παρελθόντος, αλλά ως το μόνο τρόπο κοινωνικής οργανώσεως.

3. Πιστεύουμε στην Ατομική Αξία ως την αναγκαία προϋπόθεση αναπτύξεως της ατομικής προσωπικότητος και ως το μέτρο κρίσεως των ατόμων. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο μεγαλύτερος παράγων της σημερινής καταπτώσεως  είναι η ολοκληρωτική εξαφάνιση της ατομικής αξίας.

Πιστεύουμε ότι η ενότης της κοινωνίας προϋποθέτει απαραιτήτως την εξύψωση της ατομική αξίας ως τον μόνο συντελεστή της ατομικής προόδου.

Πιστεύουμε ότι η εξύψωση της ατομικής αξίας θα πραγματοποιηθεί μόνον όταν η κοινωνία εξασφαλίσει στους κόλπους της την ισότητα ευκαιρίας για όλους.

4. Πιστεύουμε στην Κοινωνική Δικαιοσύνη ως θεμέλιο της κοινωνικής  ενότητας. Όταν μιλάμε για κοινωνική δικαιοσύνη εννοούμε την εξασφάλιση των αναγκαίων προϋποθέσεων για την παροχή σ’  όλους των υλικών μέσων των αναγκαίων για μια αξιοπρεπή ζωή. Εννοούμε την εξασφάλιση των ίδιων δυνατοτήτων προόδου για όλους. Εννοούμε τη διάπλαση του ατομικού χαρακτήρος  του στηριζομένου επί της κοινωνικής αλληλεγγύης. Εννοούμε  την εξαφάνιση των πιέσεων των ισχυρών επί του αδυνάτου. Εννοούμε την πλήρη εξαφάνιση των τάξεων των στηριζόμενων επί οικονομικών διακρίσεων  και την εξελικτική δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας εις την οποία κάθε άτομο θα προσφέρει αναλόγως των ικανοτήτων του και θα απολαμβάνει αναλόγως των αναγκών του.

5. Πιστεύουμε ότι η εξέλιξη της κοινωνίας δεν βασίζεται μόνον εις την εξέλιξη των μέσων παραγωγής, αλλά και εις την εξέλιξη των ηθικοπνευματικών παραγόντων. Η σημερινή τραγική  όψη που παρουσιάζει ο κόσμος οφείλεται σημαντικώς στην αποκλειστική αξία που εδόθη στην υλική πλευρά της κοινωνικής εξελίξεως.

Η μόνη πραγματική και σταθερή λύση ευρίσκεται στην ισορροπία μεταξύ των ηθικοπνευματικών και υλικών παραγόντων. Το πνεύμα πρέπει πλέον να προβάλει εις το κοινωνικό προσκήνιο και εν συνδιασμώ προς την τεχνική πρόοδο.

6. Πιστεύουμε ότι η Πολιτεία σκοπό έχει την προαγωγή της ευημερίας του συνόλου για την προς τα εμπρός συνέχιση της κοινωνικής εξελίξεως.

Την Πολιτεία δεν τη βλέπουμε ως τον αστυνόμο του οικονομικού φιλελευθερισμού ή τον τύραννο του φασισμού.

Την Πολιτεία τη βλέπουμε σαν μια ζωντανή δύναμη που εξασφαλίζει την ισορροπία  στην ύλη και το πνεύμα, που διαπαιδαγωγεί και μορφώνει το χαρακτήρα των ατόμων που την απαρτίζουν, που εξασφαλίζει την διατήρηση της ισότητος ευκαιρίας , που υποβοηθεί την ατομική πρόοδο την βασιζομένη επί της ατομικής αξίας , που κατοχυρώνει την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη, που λαμβάνοντας υπόψη τας ζωντανάς δυνάμεις του παρελθόντος, την πραγματικότητα του παρόντος και τας διαβλεπομένας πιθανότητας του μέλλοντος κατευθύνει την κοινωνική εξέλιξη ως την συνισταμένη των ηθικοπνευματικών και υλικών παραγόντων.

7. Πιστεύουμε στην Παιδεία ως τη βάση διαπλάσεως του χαρακτήρος του ατόμου και της κοινωνίας. Η παιδεία αποτελεί  το μόνον ασφαλές μέσον για την πρόοδο και κανονική εξέλιξη της κοινωνίας.

Μέχρι σήμερα η παιδεία στην Ελλάδα δεν εξεπλήρωσε τον προορισμό της . Ενώ η κυρία αποστολή της παιδείας είναι να μορφώνει ηθικώς  και πνευματικώς θεωρούσε την αποστολή της πληρουμένη διδάσκοντας μόνον.

Η μόρφωση των συνειδήσεων είναι δυνατή μόνον όταν συνδυάζει αρμονικά τα εθνικά, τα κοινωνικά, και τα ανθρωπιστικά και πανανθρώπινα ιδεώδη.

Πιστεύουμε στην παιδεία ως το θεμέλιο της κοινωνίας

8. Πιστεύουμε εις τον κοινωνικόν χαρακτήρα της ιδιοκτησίας, παραδεχόμενοι την ατομική ιδιοκτησία, εφ’ ΄οσον τούτο δεν αντίκειται προς το συμφέρον του συνόλου και μόνον υπέρ του προσωπικώς μοχθήσαντος για τη δημιουργία του αντικειμένου της.

Τα μέσα παραγωγής πρέπει απαραιτήτως να ανήκουν εις την κοινωνίαν διότι αποτελούν σοβαρό παράγοντα εις την εξέλιξη της κοινωνίας και επομένως δεν είναι ανεκτή η κατοχή τους από μεμονωμένα άτομα. Επίσης όλαι αι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας αι οποίαι ως εκ της φύσεώς των εξυπηρετούν το σύνολον θα πρέπει να ανήκουν εις το σύνολον.

9. Πιστεύουμε ότι η παροχή εργασίας σε κάθε πολίτη εξασφαλίζουσα μια αξιοπρεπή και χωρίς στερήσεις συντήρση αυτού και της οικογένειάς του αποτελεί ιερά υποχρέωση της Πολιτείας και απαράβατο δικαίωμα του πολίτου.

10. Πιστεύουμε στην ανάγκη μιας πραγματικής, δικαίας και ειλικρινούςδιεθνούς συνεργασίας επιβαλλομένης εκ της λόγω της προόδου της τεχνικής αλληλοεξαρτήσεως  των εθνών και ως τον μόνο τρόπο εξασφαλίσεως και κατοχυρώσεως διεθνούς ελευθερίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ειρήνης. Μια οργάνωση διεθνούς συμπράξεως των Κρατών πρέπει να έχει ως βασική μονάδα το άτομο των συμπραττόντων εθνών  για να δυνηθεί να πραγματοποιήσει τους σκοπούς για τους οποίους ιδρύθηκε.

Ειδικότερα πιστεύουμε στην ανάγκη της ιδρύσεως Βαλκανικής Ομοσπονδίας.

11. Πιστεύουμε στον Εθνισμό ως την πηγή κάθε πνευματικής ζωής και ως θεμελιώδη προϋπόθεση για τη δημιουργία μιας υπερεθνικής κοινωνίας . Δυστυχώς η έννοια του Εθνισμού συνεχέετο στο παρελθόν με τον παθολογικό εθνικισμό που εξεδηλώνετο ως σωβινισμός και υπό τη μορφή αυτή εγινόταν πρόξενος μεγάλων καταστροφών για την ανθρωπότητα.

Τον Εθνισμό τον αντιλαμβανόμεθα ως το σύνολον των ευγενών παραδόσεων που συνδέουν ορισμένους ανθρώπους. Για εμάς η έννοια του εθνισμού είναι έννοια καθαρώς μορφωτικού περιεχομένου που για να πραγματοποιήσει  την ευγενή αποστολή της έχει απόλυτη ανάγκη στενής ψυχικής  και πνευματικής επαφής με άλλα εθνικά σύνολα.

Ο εθνισμός αποστολή έχει όχι να χωρίζει αλλά να ενώνει, όχι να προκαλεί καταστροφή αλλά πρόοδο, όχι να προκαλεί πόλεμο αλλά ειρήνη.

Πιστεύουμε στην έννοια αυτή του εθνισμού ως το βασικό θεμέλιο της υπερεθνικής κοινωνίας του μέλλοντος  η οποία μόνον μπορεί να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις μιας ζωής αξίας ανθρώπου.

12. Πιστεύουμε στις υγιείς ηθικές και πνευματικές παραδόσεις του Ελληνισμού. Τις θεωρούμε ως σύμβολα και αφετηρία νέων δημιουργιών. Από τις παραδόσεις του Ελληνισμού πρέπει να κρατηθούν μόνον εκείνες που αναφέρονται στην ουσία και των οποίων το περιεχόμενο θα μπορεί να συμβάλλει δυναμικά στη δημιουργία της νέας κοινωνίας.

Η ελληνική άρχουσα τάξη και οι Έλληνες πολιτικοί  δεν στάθηκαν στο ύψος που απαιτούσε και απαιτεί η πραγματικότης. Ενώ βλέπουν τη σημερινή δυστυχία που περνάει ο Ελληνικός Λαός, κατατρίβονται στο μικροπολιτικό κουτσομπολίκι  και εξακολουθούν ακόμη και τώρα να προσπαθούν να μας διαιρέσουν  με την ελπίδα ότι και πάλι μια μέρα θα μας εκμεταλλευτούν. Από την άλλη μεριά η άρχουσα τάξη μας από την οποία περιμέναμε να μας δώσει το παράδειγμα της αδελφικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας και να μας οδηγήσει να περάσουμε τη σκλαβιά με όσο πιο λιγότερες ηθικές, βιολογικές και υλικές πληγές, περνάει τον καιρό της συνεργαζόμενη με τον εχθρό, διασκεδάζει, κάμνει μαύρη αγορά και απομυζά με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο το αίμα του Ελληνικού Λαού, εκμεταλλευόμενη τον πόνο και τη δυστυχία του.

Φαίνεται πλέον καθαρά σ’  όλους ότι οι πολιτικοί μας και η άρχουσα τάξη μας εχρεοκόπησαν, επρόδοσαν την αποστολή τους και μας εγκατέλειψαν. Έτσι η μόνη ηθική μερίς της ελληνικής κοινωνίας είμαστε εμείς οι Νέοι.

14. Πιστεύουμε στην ανάγκη της αυστηρής τιμωρίας των βαρβάρων κατακτητών  και των Ελλήνων προδοτών ως ηθικό και δίκαιο αίτημα.

Για να δημιουργήσομε μια ηθική κοινωνία πρέπει να τιμωρήσομε αυστηρά και παραδειγματικά τις αδικίες που διέπραξαν και διαπράττουν οι κατακτηταί και οι προδοσίες που έκαμαν και κάμνουν πολλοί Έλληνες, συνεργαζόμενοι με τον εχθρό και εκμεταλλευόμενοι τη σημερινή δυστυχία του Λαού μας προς ίδιον όφελος.

16. Πρωταρχικός μας σκοπός μας αυτή τη στιγμή είναι να αποκτήσουμε την ελευθερία μας και πιστεύουμε ότι καμμιά θυσία  δεν είναι υπερβολική για την απόκτησή της.

Αυτές είναι οι αρχές που πιστεύομε και πάνω στις οποίες πρέπει να θεμελιωθεί η αυριανή κοινωνία. Δεν φθάνει μόνο να πιστεύομε σ’  αυτές αλλά πρέπει και να τις εφαρμόσουμε.

Η δεύτερη φάση του αγώνα μας θα αρχίσει τη στιγμή που θα αποκτήσομε την ελευθερία μας. Η δράση μας πρέπει να επεκταθεί και στο μικρότερο χωριό. Θα ιδρύσουμε παντού τοπικές οργανώσεις των αγωνιζομένων νέων.

Σκοπός μας θα είναι να εκπαιδεύσουμε τους νέους μας και να τους προετοιμάσουμε καταλλήλως για να μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά  τους ως πολίτες κατά τρόπο εξυπηρετούντα το κοινό καλό. Τα κέντρα της οργάνωσής μας θα γίνουν κέντρα πνευματικής, ηθικής, κοινωνικής και υγιεινής εξυψώσεως των νέων μας. Θα γίνουν τοπικές Εκκλησίες του Δήμου όπου θα μελετώνται ελεύθερα τα διάφορα προβλήματα και από όπου θα  αναπηδούν οι άξιοι ηγέτες.

Κηρύσσουμε την επανάσταση των Νέων. Καλούμε όλους τους Νέους να ενωθούν και οργανωθούν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και να αγωνισθούν για να δημιουργήσουν μια νέα ηθική κοινωνία που να εξασφαλίζει  την Ειρήνη, την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Πνευματική Πρὀοδο και την Υλική Ευημερία.

Για να φθάσουμε στο τέρμα του δρόμου μας πρέπει να είμαστε ενωμένοι αδιάσπαστα, να έχουμε απόλυτη πίστη στα ιδεώδη μας, να αγωνιστούμε σκληρά, να υποστούμε πολλές θυσίες, να υποφέρουμε.

Κυρίες και Κύριοι, αυτή είναι η κοινωνία του Περρίκου, με εκφράζει απόλυτα, όπως πιστεύω και τους περισσότερους από σας. ¨Όμως ο χρόνος μου τελειώνει. Αδιαφορώντας για τη βαθμολόγησή μου, θεώρησα σωστότερο να σας κάμω κοινωνούς των οραμάτων του Περρίκου, για τα οποία και θυσιάστηκε. Οράματα που ενοχλούν τον εκμεταλλευτή άνθρωπο, ορισμένους που καταφέρνουν να βρίσκουν το δρόμο προς την εξουσία παρ΄αξίαν. Και αυτός πιστεύω ακράδαντα πως είναι ο κυριότερος λόγος που ο Κ.Π. παραμένει για 70 τόσα χρόνια από τη θυσία του πεισματικά στην αφάνεια. Τα οράματά του δεν συμφέρουν τους υπανθρώπους και τα κέντρα εξουσίας.

Ευκαιρία λοιπόν σήμερα να απαντήσω σε αντιρρήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας με αφορμή τη μετονομασία της Λεωφόρου Ενώσεως σε Λεωφόρο Αεροπόρου Κώστα Περρίκου.

Αναφέρθηκε πως ο Δήμαρχος Χίου Καναλάς το 1912 απευθυνόμενος προς τον πρώτο στρατιώτη ελευθερωτή του είπε «Που είστε βρε παιδιά, πεντακόσια χρόνια σας περιμέναμε». Αν ζούσε ο Καναλάς σήμερα, αμφιβάλλω ότι θα επαναλάμβανε την ιστορική του φράση, βιώνοντας τη συμπεριφορά της Ελλάδας μας που έγινε αγνώριστη.

Ακόμη άλλος εκδότης εφημερίδας έγραψε ότι ο Περρίκος έχει σχέση με την Λεωφόρο Ενώσεως, όσο έχει εκείνος με τον Αρη.

Καπετάν Δημήτρης Διον. Μελαχροινούδης

Μα αγαπητοί μου φίλοι, αυτοί που αποφάσισαν την μετονομασία πρεσβεύουν, νομίζω, την Ένωση με την Ελλάδα των οραμάτων του Περρίκου και όχι αυτής που κατάντησε η Τρόϊκα και οι κατά καιρούς πολιτικοί μας. Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει αυτή η μετονομασία. Και τώρα τόπο στα νειάτα.

Η νίκη είναι δική τους, όπως γράφει η ΔΟΞΑ αρ.13 του Δεκ. 1942

Είναι η Νίκη της λευτεριάς της πολιτικής και ατομικής και πως κανείς δεν μπορεί πια νάρθη ενάντια στην Ιδέα της Δημοκρατίας, της αληθινής όμως Δημοκρατίας  κι όχι αυτής που φαμπρίκαραν μέχρι σήμερα οι διάφοροι πολιτικάντηδες, που αντικειμενικό σκοπό  είχαν να καβαλήσουν το ωραίο άλογο της εξουσίας και να καταδυναστέψουν τους Λαούς.

Και να γιατί συνυφασμένο με την πλέρια έννοια  της αληθινής δημοκρατίας και λευτεριάς που μόνο οι Λαοί θα κληθούν να εγκαθιδρύσουν και προστατέψουν είναι η οικονομική λευτεριά, αυτή που θα ξεσκλαβώσει πραγματικά τον ιδρώτα της εργασίας απ’ την εκμετάλλευση του οποιουδήποτε τρίτου κατεργάρη, που για μοναδική του ικανότητα έχει να ζει εις βάρος του εργαζόμενου, είτε γιατί σπούδασε την κεφαλαιοκρατική αγυρτεία, είτε γιατί είναι κληρονόμος παλαιών εκμεταλλευτών του αίματος και του ιδρώτος των άλλων. Αυτή που θα στηρίξει στα γερότερα βάθρα το Κράτος του Δικαίου και την πολιτική Λευτεριά, αυτή τέλος που θα γκρεμίσει μια για πάντα κάθε ταξική διαφορά και την περίφημη άμιλλα και πρωτοβουλία, έννοιες μεγάλες που στα χέρια των αγυρτών του κεφαλαίου δεν σημαίνουν τίποτ΄ άλλο από αισχρό ανταγωνισμό σε άνισο αγώνα, αφού απ’ τη μια μεριά στέκουν οι εκμεταλλευτές που συναγωνίζονται και απ’ την άλλη οι εργαζόμενοι που ποτέ δεν λογαριάστηκαν παρά σαν αντικείμενα εκμετάλλευσης.

Τα ίδιο θα υποστηρίξει 12 χρόνια αργότερα ο αείμνηστος Ανδρέας Λοϊζος στο λόγο του κατά τη δοξολογία της απελευθέρωσης στις 10 του Σεπτ. 1944

«Τώρα αρχίζει ο μεγάλος αγώνας για το πραγματικό ξεσκλάβωμα του λαού μας. Και το πραγματικό ξεσκλάβωμα του λαού μας θα γίνει μόνο όταν τον ξεσκλαβώσομε οικονομικά, τον γλυτώσομε από τα νύχια της εκμετάλλευσης. Δημοκρατία χωρίς οικονομική λύτρωση είναι απάτη

Λέγοντας τα παραπάνω νοιώθω πολύ άσχημα για όσα στη συνέχεια είπε στο λόγο του ο ιδεολόγος αγωνιστής Θοδωρής Κοκκαλιάδης και αφορούσαν την περίοδο της νειότης μου:

Η σημερινή νεολαία έχει υποχρέωση να σταθή αντάξια του ιστορικού της προορισμού. Στη γενιά που θα τη διαδεχτεί πρέπει ν’ αφήσει για κληρονομιά ελεύθερους πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς ορίζοντες. Θάναι αίσχος ν’ αφήσει αλυσίδες» Να γιατί νοιώθω έτσι με την κοινωνία που παράδωσα, όσον αφορά το μερδικό μου. Για τούτο δεν μου απομένει  παρά να φωνάξω όσο αντέχουν τα πνευμόνια μου, τα λόγια του κατάφωρα αγνοημένου Οραματιστή,  νοιώθοντας τουλάχιστο στο φρόνημα νέος

Δ. Μελαχροινούδης, ο ''Πρωτοπόρος'' - Μιχ. Καριάμης, Συνοδοιπόρος 

Έλληνες ενωθείτε μαζί μας, εξακολουθήστε τον ιερό αγώνα σας για μια   Ελεύθερη μεγάλη Πατρίδα και για ένα ελεύθερο Πολιτικά και Οικονομικά ελληνισμό που θα σταθεί και πάλι πρωτοπόρος στον αγώνα του αληθινού πολιτισμού της ελεύθερης ανθρωπότητας, έχοντας υπόψη ότι δεν είναι η ώρα τούτη πρόσφορη για κουβέντες, για λόγια, για συστήματα κοινωνικά ή πολιτικά. Θάρθη η στιγμή και γι αυτά. Μα για νάρθη η στιγμή αυτή, πρέπει μονιασμένα, πειθαρχημένοι, κρατημένοι χέρι –χέρι όλοι μας ν’ αγωνισθούμε για το ξεσκλάβωμά μας. Προϋπόθεση η  ανάδειξη της κοινωνίας του Κώστα Περρίκου.

Δημήτρης Διον. Μελαχροινούδης

Πλοίαρχος Ε.Ν 

ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΡΡΙΚΟΣ 

Γεννήθηκε το 1905 στην Καλλιμασιά Χίου.

Το 1925 γράφτηκε στην δύναμη της Στρατιωτικής Σχολής Αεροπλοΐας. Υπηρέτησε επί σειρά ετών ανακατατασσόμενος και προήχθη στον βαθμό του Αντισμηνάρχου επ' ανδραγαθία.

Στις 4 Φεβρουαρίου 1943 εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στην Καισαριανή λόγω εθνικής δράσεώς του κατά τη γερμανική κατοχή και ιδιαίτερα για την ανατίναξη του Γερμανικού Διοικητηρίου επί της οδού Γλαδστώνος.

Πηγή: parembasikariami.blogspot.gr