Η Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή άργησε να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό. Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και η Άννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία.
Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί με την κόρη αυτή.
Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε στην Παναγία τροφή ουράνια. Βγήκε μόνο τότε, όταν ήλθε ή στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού.
Η είσοδος της Θεοτόκου στο Ναό της Ιερουσαλήμ θέλει να φανερώσει το ακατανόητο ύψος της αγνότητας και αγιότητάς Της. Μέσα στα απρόσιτα Άγια των Αγίων διαφυλάχτηκε η αγνότητά της και καλλιεργήθηκε η αγιότητά Της.
Ο Ναός της Ιερουσαλήμ καταστράφηκε και αφανίστηκε από τους Ρωμαίους κατακτητές. Αντίθετα ο νοητός ναός του Θεού, η Παρθένος Μαρία, μένει στους αιώνες και απολαμβάνει ύψιστες τιμές από τους μυριάδες πιστούς όλων των εποχών.
Στο πρόσωπο της Θεοτόκου έχουμε υπέρβαση της πεπτωκυίας ανθρωπίνης φύσεως και αποκατάσταση της πρότερης προπτωτικής. Αυτή γεννήθηκε βεβαίως με την πτωτική φύση, ως κληρονόμος της αμαρτίας των πρωτοπλάστων γεναρχών μας. Όμως η θεία χάρις σταδιακά την εξύψωνε από τη νηπιακή Της ηλικία μέχρι τον Ευαγγελισμό Της, οπότε με την επισκίαση του Αγίου Πνεύματος, καθαρίστηκε απόλυτα από το προπατορικό αμάρτημα και πήρε την προπτωτική αδιάφθορη φύση.
Η ευλογημένη είσοδος της Παρθένου Μαρίας στο Ναό αποτελεί την απαρχή της πραγματοποιήσεως της προαιώνιας βουλής του Τριαδικού Θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Στην υμνολογία της μεγάλης εορτής ψάλλουμε πως «Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις». Έτσι η είσοδος Της στο Ναό αποτελεί τη χαραυγή της λυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους από τη δουλεία της αμαρτίας. Με άκρατο ενθουσιασμό υμνούμε τη μεγάλη εορτή και γεραίρουμε τη Θεοτόκο, ψάλλοντας «εν ενί στόματι» μαζί με τον ιερό υμνογράφο της ημέρας «Χαίρε, της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις»
Τα στιχηρά του εσπερινού της εορτής αρχίζουν με τη λέξη «Σήμερον»..Αυτό φανερώνει ότι τα εισόδια αποτελούν ενεστωτικό, πραγματικό γεγονός και όχι απλή ανάμνηση. Όλα έχουν πανηγυρικό τόνο και πιο κάτω κάνουμε μια προσπάθεια απόδοσης τους στην νεοελληνική γλώσσα.
Ας παρακαλέσομε λοιπόν τον Θεό η είσοδος της Παναγίας στον Ναό του θεού να συνοδευτεί με είσοδο Του και στις καρδιές μας, ώστε να βιώσουμε την χαρά της «Εισόδου εις τα «θεία σκηνώματα» ώστε να έλθει και σε μας η θεία χάρις η παρέχουσα τω κόσμω τω μέγα έλεος…
Σήμερον πιστοὶ χορεύσωμεν, ἐν ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, τῷ Κυρίῳ ᾄδοντες, τιμῶντες καὶ τὴν αὐτοῦ, ἡγιασμένην σκηνήν, τὴν ἔμψυχον κιβωτόν, τὴν τὸν ἀχώρητον Λόγον χωρήσασαν· προσφέρεται γὰρ Θεῷ, ὑπερφυῶς τῇ σαρκὶ νηπιάζουσα, καὶ Ἀρχιερεὺς ὁ μέγας, Ζαχαρίας δέχεται, εὐφραινόμενος ταύτην, ὡς Θεοῦ κατοικητήριον.
(Σήμερα ας στήσουμε οι πιστοί χορούς υμνώντας με ψαλμούς τον Κύριο . Ας τιμήσομε ακόμα τη σκηνή την αγιασμένη, την κιβωτό την έμψυχη, που χώρεσε τον Λόγο τον αχώρητο. Με υπερφυσικό τρόπο στον Θεό προσφέρεται από νήπιο η Παναγία και με τί ευφροσύνη ο αρχιερέας, ο μέγας Ζαχαρίας, την δέχεται σαν το κατοικητήριο του Θεού.)
Σήμερον ναὸς ὁ ἔμψυχος, τῆς ἁγίας δόξης, Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἡ μόνη ἐν γυναιξίν, εὐλογημένη Ἁγνή, προσφέρεται τῷ Ναῷ, τῷ νομικῷ κατοικεῖν εἰς τὰ Ἅγια, καὶ χαίρουσι σὺν αὐτῇ, Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα τῷ πνεύματι, καὶ παρθενικαὶ χορεῖαι, τῷ Κυρίω ᾄδουσι ψαλμικῶς μελῳδοῦσαι, καὶ τιμῶσαι τὴν Μητέρα αὐτοῦ.
(Σήμερα ο έμψυχος ναός της άγιας δόξας του Χριστού του Θεού μας, η μόνη ευλογημένη και αγνή από τις γυναίκες, προσφέρεται στον νομικό ναό για να ζει μέσα στα Άγια. Και μαζί χαίρονται πνευματικά ο Ιωακείμ κι η Άννα κι οι συνοδείες των κοριτσιών υψώνουν τη φωνή τους και ψάλλουνε στον Κύριο μελωδικά τιμώντας την Μητέρα του.)
Σὺ τῶν Προφητῶν τὸ κήρυγμα, Ἀποστόλων δόξα, καὶ Μαρτύρων καύχημα, καὶ πάντων τῶν γηγενῶν ἡ ἀνακαίνισις, Παρθένε Μήτηρ Θεοῦ· διὰ γὰρ σοῦ τῷ Θεῷ κατηλλάγημεν. Διὸ τιμῶμεν τὴν σήν, ἐν τῷ ναῷ τοῦ Κυρίου προέλευσιν, καὶ σὺν τῷ Ἀγγέλῳ πάντες, ψαλμικῶς τὸ Χαῖρέ σοι, τῇ πανσέμνῳ βοῶμεν, τῇ πρεσβείᾳ σου σῳζόμενοι.
(Εσύ των Προφητών κήρυγμα , δόξα των Αποστόλων, των Μαρτύρων καύχημα και όλων των επί γης η αιτία νέας γέννησης Παρθένε Μητέρα του Θεού, καταλλαγή μας. Καθώς την είσοδό σου τιμούμε στο ναό του Κυρίου μαζί με τον άγγελο ψέλνουμε «Χαίρε» σε σένα την πάνσεμνη και σωζόμαστε χάρη στην πρεσβεία σου.)
Σήμερον τὰ στίφη τῶν Πιστῶν συνελθόντα, πνευματικῶς πανηγυρίσωμεν, καὶ τὴν θεόπαιδα Παρθένον καὶ Θεοτόκον, ἐν Ναῷ Κυρίου προσαγομένην, εὐσεβῶς ἀνευφημήσωμεν· τὴν προεκλεχθεῖσαν ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν, εἰς κατοικητήριον τοῦ Παντάνακτος Χριστοῦ, καὶ Θεοῦ τῶν ὅλων. Παρθένοι, λαμπαδηφοροῦσαι προπορεύεσθε, τῆς Ἀειπαρθένου τιμῶσαι, τὴν σεβάσμιον πρόοδον. Μητέρες, λύπην πᾶσαν ἀποθέμεναι, χαρμονικῶς συνακολουθήσατε, ὑμνοῦσαι τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ γενομένην, καὶ τῆς χαρᾶς τοῦ κόσμου τὴν πρόξενον. Ἅπαντες οὖν χαρμονικῶς, τὸ χαῖρε σὺν τῷ Ἀγγέλῳ ἐκβοήσωμεν, τῇ Κεχαριτωμένῃ, τῇ ἀεὶ πρεσβευούσῃ, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
(Σήμερα πλήθη πιστών μαζί συγκεντρωμένα σε πνευματικό πανηγύρι ανυμνούμε ευλαβικά το τέκνο του Θεού, την Παρθένο και Θεοτόκο, που εισάγεται στον ναό του Κυρίου. Από όλες τις γενεές εκείνη επιλέχθηκε ως κατοικητήριο του παμβασιλέα Χριστού και Θεός όλων μας. Λαμπαδηφόρες βαδίζετε μπροστά από την Αειπάρθενο τιμώντας τη σεβάσμια είσοδό της. Μητέρες, αφήστε κάθε λύπη και με χαρά συμπορευθείτε, υμνώντας αυτήν θα γίνει Μητέρα του Θεού πρόξενος χαράς στον κόσμο. Όλοι μαζί ας ψάλουμε χαρούμενοι με τον άγγελο μαζί το «Χαίρε» στην Κεχαριτωμένη, που πάντοτε πρεσβεύει για τις ψυχών μας.)
Ἀπολυτίκιον. Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις. Ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν· Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.
(Σήμερα γιορτάζουμε τον πρόλογο της αγαθής θέλησης του Θεού και το προάγγελμα της σωτηρίας των ανθρώπων. Η παρθένος μέσα στο ναό του Θεού παρουσιάζεται και σ’ όλους προαναγγέλλεται Χριστός. Ας ψάλουμε κι εμείς· Χαίρε, η πραγματοποίηση των σχεδίων του Κτίστη μας.)
Κοντάκιον. Ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα, τὴν ἐν Πνευματι Θείῳ· ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.
(Ο πεντακάθαρος ναός του Σωτήρα, το πιο πολύτιμο νυφικό κρεβάτι ο ιερός θησαυρός της δόξας του Θεού σήμερα εισέρχεται στον οίκο του Κυρίου. Μαζί της εισέρχονται η θεία χάρη συνακόλουθη του Αγίου Πνεύματος που Την ανυμνούν άγγελοι του Θεού· Αυτή είναι η ουράνια σκηνή.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου