Λουκέτο από την έλλειψη εργατικών χεριών;
ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS O ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΜΑΣΙΑ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη νέου αίματος. «Οι μικρότερες σε ηλικία γυναίκες δε γνωρίζουν κέντημα και ράψιμο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να έρθουν κοντά στο Συνεταιρισμό. Εμείς μπορούμε να τις πλαισιώσουμε και να τις στηρίξουμε και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα μάθουν και τα υπόλοιπα. Ο Συνεταιρισμός χρειάζεται νέο αίμα και όρεξη για δουλειά. Αλλιώς παραγγελίες υπάρχουν και θα υπάρξουν ακόμη περισσότερες όταν κυνηγήσουμε τη δουλειά, γνωρίζοντας ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε στη ζήτηση», αισιοδοξεί η πρόεδρος του, Ασπ. Κωνσταντίνου.
Στο συναισθηματικό μέρος στάθηκε η Μ. Παληά, από τα ιδρυτικά μέλη κι εκείνη του Συνεταιρισμού «Είναι κρίμα να τον κλείσουμε. Πολύ περισσότερο όταν ξέρουμε ότι με τις σωστές κινήσεις μπορεί να έχει μέλλον και να προσφέρει ένα ικανοποιητικό εισόδημα για τις γυναίκες του χωριού. Τώρα πληρώνουμε δύο ευρώ την ώρα. Αν όμως υπήρχε οικονομική άνεση, σίγουρα θα μπορούσε και η εργασία να πληρώνεται περισσότερο.»
«Δεν είναι μόνο αυτή η πλευρά, η οικονομική, υπάρχει και η κοινωνική, αφού ο Συνεταιρισμός ήταν διέξοδος για τις γυναίκες του χωριού που δεν εργάζονταν να έχουν το δικό τους, έστω και μικρό, έσοδο, κάνοντας πράγματα που τους άρεσαν, όπως το κέντημα. Όλες κε ντούσαμε σπίτια μας, διατηρώντας παράλληλα και την παράδοσή μας, κάτι που είναι πολύ σημαντικό», συμπληρώνει η Αργ. Μπουσέ.
Εκείνο που απαιτείται είναι μια διέξοδος και μια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα, έτσι ώστε με αξιοπρεπείς απολαβές να μπορέσει να προσελκύσει και νέα μέλη. Το λουκέτο είναι πολύ εύκολο να τοποθετηθεί. Το δύσκολο και η πρόκληση για όλους είναι να δοθούν λύσεις
Ο Συνεταιρισμός παράγει:
Τις κλωστές, τις ραπτομηχανές και τα κεντήματα τους αναμένεται να αφήσουν δια παντός τα μέλη του Γυναικείου Συνεταιρισμού Χειροτεχνίας στην Καλλιμασιά, που πνέει τα λοίσθια από την έλλειψη εργατικών χεριών. Οι γυναίκες, που ξεκίνησαν με όρεξη πριν από δυο δεκαετίες αυτή την προσπάθεια, πιστεύοντας στο συνεταιριστικό κίνημα, στη χειραφέτηση της γυναίκας και στον αγροτουρισμό, μεγαλώνουν σε ηλικία, έχουν άλλες υποχρεώσεις και πλέον αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της λειτουργίας του Συνεταιρισμού. Παράλληλα, η αδυναμία προσέλκυσης νέων μελών καθιστά το μέλλον του τελευταίου Γυναικείου Συνεταιρισμού στη Χίο, αν όχι αβέβαιο, τουλάχιστον ζοφερό.
Η ιστορία
Ο Συνεταιρισμός Χειροτεχνίας & Λαϊκής Τέχνης Καλλιμασιάς ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1984 από το μεράκι και τη διάθεση μικρής ομάδας γυναικών να δημιουργήσουν και να διαδώσουν την παράδοση μέσα από το κέντημα, το ράψιμο, το πλέξιμο, και συγχρόνως να εξασφαλίσουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα. Είχε αρχικά 50 μέλη, από τα οποία σήμερα μόλις 6 είναι ενεργά.Τα προβλήματα
«Έτσι όπως πάμε, το λουκέτο μοιάζει να είναι αναπόφευκτο», προβλέπει το μέλος της διοίκησης του Συνεταιρισμού, Πλ. Θλιβίτη, και συμπληρώνει: «Μόλις 6 γυναίκες έχουν μείνει, τα εργατικά χέρια έχουν μειωθεί σημαντικά αλλά το κυριότερο είναι ότι δεν έχουμε πλέον ένα άτομο με όρεξη να τρέξει και να καταφέρει να βάλει το Συνεταιρισμό μας σε κάποιο από τα τόσα προγράμματα που υπάρχουν για να επιδοτηθούμε και να συνεχίσουμε».Ο Συνεταιρισμός, παρά το ότι επί της ουσίας υπολειτουργεί, καταφέρνει και δεν έχει δημιουργήσει παθητικό, κυρίως γιατί την τελευταία χρονιά τα μέλη του δεν πληρώθηκαν για την εργασία τους, ενώ κατάφερε να ανταποκριθεί στα λειτουργικά του έξοδα χάρη σε μια παραγγελία από το Δήμο για 10 φορεσιές που έφτασε για να καλυφθούν τα λειτουργικά της χρονιάς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη νέου αίματος. «Οι μικρότερες σε ηλικία γυναίκες δε γνωρίζουν κέντημα και ράψιμο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να έρθουν κοντά στο Συνεταιρισμό. Εμείς μπορούμε να τις πλαισιώσουμε και να τις στηρίξουμε και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα μάθουν και τα υπόλοιπα. Ο Συνεταιρισμός χρειάζεται νέο αίμα και όρεξη για δουλειά. Αλλιώς παραγγελίες υπάρχουν και θα υπάρξουν ακόμη περισσότερες όταν κυνηγήσουμε τη δουλειά, γνωρίζοντας ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε στη ζήτηση», αισιοδοξεί η πρόεδρος του, Ασπ. Κωνσταντίνου.
Στο συναισθηματικό μέρος στάθηκε η Μ. Παληά, από τα ιδρυτικά μέλη κι εκείνη του Συνεταιρισμού «Είναι κρίμα να τον κλείσουμε. Πολύ περισσότερο όταν ξέρουμε ότι με τις σωστές κινήσεις μπορεί να έχει μέλλον και να προσφέρει ένα ικανοποιητικό εισόδημα για τις γυναίκες του χωριού. Τώρα πληρώνουμε δύο ευρώ την ώρα. Αν όμως υπήρχε οικονομική άνεση, σίγουρα θα μπορούσε και η εργασία να πληρώνεται περισσότερο.»
«Δεν είναι μόνο αυτή η πλευρά, η οικονομική, υπάρχει και η κοινωνική, αφού ο Συνεταιρισμός ήταν διέξοδος για τις γυναίκες του χωριού που δεν εργάζονταν να έχουν το δικό τους, έστω και μικρό, έσοδο, κάνοντας πράγματα που τους άρεσαν, όπως το κέντημα. Όλες κε ντούσαμε σπίτια μας, διατηρώντας παράλληλα και την παράδοσή μας, κάτι που είναι πολύ σημαντικό», συμπληρώνει η Αργ. Μπουσέ.
Εκείνο που απαιτείται είναι μια διέξοδος και μια ευκαιρία να εκμεταλλευτεί κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα, έτσι ώστε με αξιοπρεπείς απολαβές να μπορέσει να προσελκύσει και νέα μέλη. Το λουκέτο είναι πολύ εύκολο να τοποθετηθεί. Το δύσκολο και η πρόκληση για όλους είναι να δοθούν λύσεις
Τα προϊόντα
Ο Συνεταιρισμός παράγει:
• κεντήματα κάθε είδους, τα θέματα των οποίων αντλούνται από τη χιώτικη παράδοση. Υπάρχει η δυνατότητα παραγγελίας σε οποιοδήποτε μέγεθος, σχέδιο και ποιότητα, σύμφωνα με την προτίμηση του πελάτη.
• πάνινες κούκλες με παραδοσιακές ενδυμασίες, οι οποίες γεμίζονται με βαμβάκι, από ειδική μηχανή, ζωγραφίζονται στο χέρι, φορούν τοπικές φορεσιές χωριών της Χίου και είναι συσκευασμένες ανά μία σε σελοφάν. Οι κούκλες παράγονται σε τρία διαφορετικά μεγέθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου