Τι γύρευες στ΄αλβα, στ΄αλβανικό βουνό,
μονάκριβε νησιώτη
και λαβωμένο κλαίει το δειλινό,
την ακριβή σου νιότη.
Πάει ο ήλιος πάει κι η Αμοργός
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός,
κοιμάται μες το χιόνι.
Τα χρόνια σου καπνός, καπνός τα παιδικά,
ανάσα η εφηβεία.
Στον τοίχο ματωμένα ιδανικά,
μετάλλια και βραβεία.
Πάει ο ήλιος πάει κι η Αμοργός
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός,
κοιμάται μες το χιόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου