(Α)
Στης Βηθλεέμ την ξαστεριά τ' άστρα δεν είν' αστέρια,
μον' είν' φλογέρες άμετρες στων Χερουβείμ τα χέρια.
Τα ουράνια δεν ειν' ουρανός, μα σπήλαιο έχουν γίνει·
κι ολούθε ηχούνε ψαλμουδιές: "Ειρήνη αδέρφια, ειρήνη".
Πρώτη φορά στην πλάση αυτήν μυρίζει ο Κόσμος μέλι·
κ' η Αγάπη πανανθρώπινο ναό τη Γη τη θέλει.
Τώρα η καρδιά του καθενός φάτνη και θρόνος είναι
και το Χριστό παρακαλεί: "Για πάντα εντός μου μείνε".
ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΥΜΝΕΙΤΕ
ΚΑΙ ΥΠΕΡΥΨΟΥΤΕ
ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
Γιώργης Κρόκος
Από την ποιητική συλλογή
"ΟΙ ΦΛΟΓΕΡΕΣ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ",
ΑΘΗΝΑ 1994
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου