Αγαπητοί μου αδελφοί,
Καλλιμασιώτες, όπου γης, και αναγνώστες του ιστολογίου μας, Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Γιορτάζουμε σήμερα σαν χριστιανοί την Μητρόπολη των Εορτών, όπως την ονομάζει ο ιερός Χρυσόστομος, τα Χριστούγεννα. Όλοι επισημαίνουν τις δυσκολίες και το ζοφερό περιβάλλον μέσα στο οποίο γίνεται ο εφετινός εορτασμός στη χώρα μας και διανθίζουν τις χριστουγεννιάτικες ευχές τους με πρόσθετες ευχές για έξοδο από την λεγόμενη "κρίση".
Είναι αλήθεια πως πολλοί άνθρωποι τα τελευταία χρόνια αναγκάστηκαν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να αναθεωρήσουν τη στάση ζωής που είχαν επιλέξει. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε σε μια φάτνη αλόγων ζώων. Και όπου και να στολίζεται η Φάτνη, ακόμα και σε μέγαρα, δεν παύει να ναι σταύλος, ένα φτωχικό μέρος για τα άλογα ζώα και όχι για τον "βασιλιά των ουρανών και ποιητή των όλων". Κι όμως αυτό το ταπεινό μέρος, έγινε το κέντρο του κόσμου. Οι Άγγελοι ύμνησαν τη θεία Γέννηση και μήνυσαν την επίσκεψη του Θεού στους ανθρώπους. Οι βοσκοί κλήθηκαν να είναι οι πρώτοι προσκυνητές του θείου γεγονότος. Το Αστέρι οδήγησε τους Μάγους από την Ανατολή να έλθουν να προσκυνήσουν και να προσφέρουν τα δώρα τους στον Χριστό. Υπήρξαν όμως και εκείνοι που δεν μπόρεσαν να δεχθούν το θεϊκό μήνυμα, γιατί δεν είχαν τις προϋποθέσεις, και εξάφθηκε η κακία τους και είδαν τη Γέννηση Του ως τον ερχομό μιας νέας επίγειας εξουσίας που θα κλονίσει τη δική τους και στο πρόσωπο του Ηρώδη έγιναν διώκτες Εκείνου και φονιάδες Αθώων. Και ο μικρός Ιησούς στα χέρια της Παρθένου Μαρίας της μητρός Του και υπό την προστασία του Ιωσήφ του Μνήστορος, εξορίζεται μακριά από την πατρίδα του. Εξόριστος σε ξένη χώρα Εκείνος, για τον οποίο δεν βρέθηκε κανένα κατάλυμα ανθρώπινο για να γεννηθεί, διωγμένος από την μανία και την αλαζονεία της κοσμικής εξουσίας. Η διαστροφή των αρχόντων και η μετατροπή τους σε τυράννων του λαού του Θεού και όχι υπηρετών του, σημαδεύει πολλές φορές την ιστορία της ανθρωπότητας.
Είναι αλήθεια πως πολλοί άνθρωποι τα τελευταία χρόνια αναγκάστηκαν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να αναθεωρήσουν τη στάση ζωής που είχαν επιλέξει. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε σε μια φάτνη αλόγων ζώων. Και όπου και να στολίζεται η Φάτνη, ακόμα και σε μέγαρα, δεν παύει να ναι σταύλος, ένα φτωχικό μέρος για τα άλογα ζώα και όχι για τον "βασιλιά των ουρανών και ποιητή των όλων". Κι όμως αυτό το ταπεινό μέρος, έγινε το κέντρο του κόσμου. Οι Άγγελοι ύμνησαν τη θεία Γέννηση και μήνυσαν την επίσκεψη του Θεού στους ανθρώπους. Οι βοσκοί κλήθηκαν να είναι οι πρώτοι προσκυνητές του θείου γεγονότος. Το Αστέρι οδήγησε τους Μάγους από την Ανατολή να έλθουν να προσκυνήσουν και να προσφέρουν τα δώρα τους στον Χριστό. Υπήρξαν όμως και εκείνοι που δεν μπόρεσαν να δεχθούν το θεϊκό μήνυμα, γιατί δεν είχαν τις προϋποθέσεις, και εξάφθηκε η κακία τους και είδαν τη Γέννηση Του ως τον ερχομό μιας νέας επίγειας εξουσίας που θα κλονίσει τη δική τους και στο πρόσωπο του Ηρώδη έγιναν διώκτες Εκείνου και φονιάδες Αθώων. Και ο μικρός Ιησούς στα χέρια της Παρθένου Μαρίας της μητρός Του και υπό την προστασία του Ιωσήφ του Μνήστορος, εξορίζεται μακριά από την πατρίδα του. Εξόριστος σε ξένη χώρα Εκείνος, για τον οποίο δεν βρέθηκε κανένα κατάλυμα ανθρώπινο για να γεννηθεί, διωγμένος από την μανία και την αλαζονεία της κοσμικής εξουσίας. Η διαστροφή των αρχόντων και η μετατροπή τους σε τυράννων του λαού του Θεού και όχι υπηρετών του, σημαδεύει πολλές φορές την ιστορία της ανθρωπότητας.
Στις παραπάνω γραμμές μπορεί ο κάθε αναγνώστης κάνοντας τις κατάλληλες χωροχρονικές αναγωγές να δει το σήμερα και να κατανοήσει την "κρίση" μέσα από το πνεύμα της Γραφής. Ας αναρωτηθούμε γιατί οι Ποιμένες της Βηθλεέμ ακούν τον αγγελικό ύμνο και την χαρμόσυνη είδηση πως γεννήθηκε για μας ο Σωτήρας, γιατί οι Μάγοι βλέπουν τον Αστέρα και οδηγούνται από αυτόν στη συνάντησή τους με Εκείνον. Είναι αλήθεια πως λόγω οικονομικής κρίσης φέτος και ίσως και του χρόνου θα ακουστούν λιγότεροι εορταστικοί θόρυβοι, ανούσιες και δαπανηρές φιέστες, θα ανάψουν λιγότερα λαμπιόνια... Μάθαμε να θεωρούμε γιορτή και μάλιστα τα Γενέθλια του Σωτήρος, τα επουσιώδη και να προσπερνούμε την αληθινή Φάτνη, ίσως γιατί εκεί δεν έχει θόρυβο και λαμπιόνια...
Να θεωρούμε τους εαυτούς μας ευλογημένους, αν όταν καταλαγιάσει ο θόρυβος και το υλικό φως που θαμπώνουν τα αισθητήριά μας, ακούσουμε μέσα στην ησυχία της Άγιας Νύχτας τον αγγελικό ύμνο: "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία" και κοιτάζοντας ψηλά, μέσα στην άγια νύχτα την Χριστουγεννιάτικη, δούμε το υπέρλαμπρο Αστέρι της Βηθλεέμ, να μας καλεί και να μας οδηγεί να γίνουμε προσκυνητές και όχι διώκτες Εκείνου. Έχουμε δώρο να του προσφέρουμε, το τέταρτο δώρο στη Φάτνη, τις αμαρτίες μας! Τί να τις κάνει ο νεογέννητος Χριστός; Μα να τις συγχωρήσει! Κι όσο για την αγάπη προς τον πονεμένο αδελφό μας, αυτή θα είναι πραγματική και χριστιανική, μόνο αν υπό το φως του αστέρος αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο του άλλου τον "πλησίον" προς τον οποίο οφείλουμε ανεπιτήδευτα και χωρίς διακρίσεις την αγάπη μας!
Για όλους εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, εύχομαι ολόψυχα ο εν σπηλαίω Γεννηθείς και εν φάτνη Ανακλιθείς Κύριος μας Ιησούς Χριστός να σας χαρίσει όλα τα προς σωτηρίαν αιτήματα και την ανείπωτη χαρά που πηγάζει από το αγγελικό μήνυμα: «Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἐστί Χριστός Κύριος».
Με ευχές και την αγάπη του Γεννηθέντος Χριστού μας
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου