Του καπετάν Δημήτρη Μελαχροινούδη
Ένας προσεκτικός παρατηρητής της συμπεριφοράς των ανθρώπων που κινούνται γύρω του, θα έβγαζε αβίαστα το συμπέρασμα ότι ζουν έντονα την καθημερινότητα. Θα συμπλήρωνε όμως ότι εκτός από την επιρροή της εικονικής πραγματικότητας και τον πιθηκισμό τους, το συντριπτικό τους ποσοστό ζει αποκομμένο από το χθες και με ανύπαρκτο σχεδιασμό για το αύριο.
Εάν υπάρξουν προβληματισμένοι πολίτες για “την πορεία χωρίς μπούσουλα στην ομίχλη του πελάγου”, ελάχιστα, ή καθόλου εισακούγονται. Στην επιμονή τους μάλιστα να πηγαίνουν κόντρα στο ρέμα, μπορεί να επιτύχουν το χαρακτηρισμό του γραφικού. Θα επιβεβαιωθεί δηλαδή απόλυτα η ρήση πολιτικού ότι η κοινή γνώμη, ούτε κοινή είναι, ούτε γνώμην έχει.
Τα παραπάνω γράφονται με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα με τις καταστροφές από τις τελευταίες βροχοπτώσεις. Ανέτοιμο το νησί για την αντιμετώπισή τους και ιδιαίτερα επιβαρυντικό για ένα ναυτότοπο που οι άνθρωποί του πριν ανοιχτούν στο πέλαγος προετοιμάζονται για το χειρότερο.(1) Και όμως πριν από 10 μήνες η Φύση προειδοποίησε με τις καταστροφές στα Νοτιόχωρα ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει εφησυχασμός. Παράλληλα ο “Noτιοχωρούσης” σε άρθρο του με τίτλο “Aσυνήθιστα καιρικά φαινόμενα” (2), υπενθύμιζε περιπτώσεις του παρελθόντος, μερικές από τις οποίες μεταφέρομε:
1715 μηνί δικεβρήω 27 βραδή την νήκτα ήκαμεν αφέντης ο θεός μήαν σιγκλησιν και έχαλασεν η ποταμή τους διο κάμπους της καλαμοτής εχαλασεν τηχους και σκίνους και αλα δέντρα πολα από τα πολλά νερά την αυτην ημεραν εχαλασεν και ο πιργος της κρινας.(3)
13 και 14 Οκτ. 1883. Θεομηνία κτύπησε τη Χίο. Πάρα πολύ δυνατές βροχές έπεσαν σε τέτοιο βαθμό στα Μαστιχόχωρα, που σχημάτισαν πραγματικούς χείμαρρους και παρέσυραν πλήθος φορτηγών ζώων και ανθρώπων, ξερίζωσαν δέντρα και ό,τι εύρισκαν μπροστά τους μέχρι τη θάλασσα, από την οποία εκβράστηκαν τα πτώματα.
Το κακό αυτό συμπληρώθηκε από ταυτόχρονες σεισμικές δονήσεις με υπόκωφο βουητό της γης και οι άνθρωποι νόμιζαν πως έφθασε η Δευτέρα παρουσία, γιατί ούτε οι πιο γέροι θυμούνται παρόμοιο ακραίο φαινόμενο. Η μαστίχι καταστράφηκε στη συγκομιδή της και έπαθαν πανωλεθρία τα χωριά Αρμόλια, Πυργί, Ολύμποι, Μεστά, Βέσσα, Ελάτα και Λιθί. Ειδικά για το Πυργί, η παραγωγή μαστιχιού δεν πέρασε το 1/8 εξ αιτίας των δυνατών βροχών. Μια καταιγίδα παρέσυρε στη θάλασσα ζώα, δέντρα και τοίχους, καταστρέφοντας 1000 οργιές χωράφια, που για να ξανάρθουν στην προηγούμενη κατάστασή τους, χρειάζεται πολλή και επίπονη προσπάθεια.(4)
20/1 Νοεμ. 1890. Μια αναπάντεχη καταιγίδα αναστάτωσε τα πάντα. “Eμαίνετο σφοδρώς ο άνεμος επί των οικιών και των δένδρων, έβρεξε δε η θάλασσα πέριξ”. Οι ζημιές στην πρωτεύουσα πολύ μεγάλες. Στο λιμάνι δυο μικρά πλοία φορτωμένα καρπούζια βούλιαξαν και ένα ιστιοφόρο μαζί με τον καπετάνιο του χάθηκαν. Την άλλη μέρα το πρωί, παρατηρούσε κανείς στην πλατεία του Βουνακίου ένα περίεργο φαινόμενο. Οι σπουργίτες που φώλιαζαν στα ψηλά πλατάνια, βρίσκονταν πεσμένοι καταγής σε πολλές εκατοντάδες.
Μεγάλες, ανυπολὀγιστες ζημιές και καταστροφές είχαν τα χωριά του ΝΔ τμήματος του νησιού, όπου χιλιάδες ελαιόδενδρα ξεριζώθηκαν και περισσότερο στα χωριά Καλαμωτή, Πατρικά, Βουνό και Νένητα. Δυστυχώς υπήρξαν και μερικά θύματα. Στα Νένητα, γυναίκες που έπλεναν σε πηγή της εξοχἠς διασώθηκαν με πολλή δυσκολία, αλλά έχασαν τα ρούχα τους. Στο χωριό Βουνό, χείμαρρος πλημμύρισε, παρέσυρε δυο παιδιά και ο χείμαρρος Κοκκαλάς που φούσκωσε, έπνιξε πολλά ζώα και παρέσυρε πολλά χωράφια και δένδρα (4).
Και όμως κανείς δεν φρόντισε για το χειρότερο. Σήμερα εκτός από τις εμφανείς καταστροφές, οι οποίες καταγράφονται, θα παραμείνουν άγνωστες οι αφανείς από τη μόλυνση του περιβάλλοντος: Τόνοι ολόκληροι πλαστικού και ανυπολόγιστα κυβικά λυμάτων που είχαν απορριφθεί στους χείμαρρους, παρασύρθηκαν στη θάλασσα. Οι αφανείς τώρα επιπτώσεις, μέσω της διατροφής από τη θάλασσα, θα καταλήξουν, με εμφανή πια τα σημάδια, στην επόμενη γενιά.
Αυτόματα γεννιέται το ερώτημα, γιατί γράφτηκε και αυτό, σε ποιον να επιρριφθούν οι ευθύνες; Σε αυτόν που μπαζώνει τα ρέματα με κάθε μορφής αδρανή υλικά και ακαθαρσίες ή σε αυτούς που δεν εφαρμόζουν το νόμο, κλείνοντας τα μάτια στην παρανομία; Αλλά αν κατηγορηθούν οι κοινοί παραβάτες, και αυτοί με τη σειρά τους θα αντεπιτεθούν στους αιρετούς για ολιγωρία στην κατασκευή και λειτουργία των χώρων απόθεσης απορριμμάτων.
Θυμάμαι, όταν είχα διατελέσει πρόεδρος του Συμβουλίου Περιοχής στη νότια Χίο, ο προσδιορισμός της θέσης του ΧΥΤΑ μας είχε απασχολήσει σε αρκετές συνεδριάσεις μέχρι τον καθορισμό του.
Από τότε στα 13 χρόνια που πέρασαν και τα χρήματα που έχουν διατεθεί, οι πολίτες ακόμη σπρώχνονται στην παρανομία. Παράλληλα οι αιρετοί, αποδέκτες των αιτημάτων της τοπικής κοινωνίας και κάτω από την πίεση της υλοποίησής τους, προχώρησαν στη χρησιμοποίηση του προσφερόμενου χώρου των οχθών, αλλά και της κοίτης των χειμάρρων.
Αγνοώντας έτσι τις προειδοποιήσεις του παρελθόντος όλοι οι κάτοικοι του νησιού, αιρετοί και κοινός λαός, γίνονται αποδέκτες της εκδίκησης της Φύσης.
Υ.Γ. Εναρμονίζοντας αυτή την άγνοια της ιστορικής πραγματικότητας με τον τρόπο ανάδειξης των τοπικών αρχόντων μας, θα πρέπει να επισημάνομε ότι, αν διαβάσει κανείς τα “Διοικητικά της Χίου”(5), θα διαπιστώσει πολλές επαναλήψεις των ίδιων λαθών στη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και άστοχες ενέργειες των εκλεγμένων σε βάρος του συνόλου.
Καλλιμασιά 29/10/2010
Δ. Μελαχροινούδης
e-mail: dmeladis@yahoo.gr
(1) Γνωστή η απόδοση στην Αγγλική: Batten down everything, preparing ship for sea.
(2) Εφ. Δημοκρατική, 11 Δεκ. 2009, αρ. φύλ. 4038, σσ. 6 και 9.
(3) Απὀ τις “ενθυμίσεις” του νοτάρου Καλαμωτής Γεωργίου Αληθινού Νομικού.
(4) Εφ. ΝΕΟΛΟΓΟΣ Κων/λης, σε ανταπόκριση από τη Χίο.
(5) Δ. Μελαχροινούδη ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΧΙΟΥ 1839-1900, Ειδήσεις και Αναφορές, Εκδ. Άλφα Πι Χίος 2010.
Σ.Σ.: Ο αρθρογράφος είχε θέσει τον τίτλο «Απρόβλεπτα φαινόμενα και καταστάσεις».
Πηγή: Εφημερίδα "Η ΑΛΗΘΕΙΑ" (2/11/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου