ΗΜΕΡΑ ΚΩΣΤΑ ΠΕΡΡΙΚΟΥ

Πάνε είκοσι τόσα χρόνια από τότε που έμαθα για τον Κώστα Περρίκο. Οι ιδέες του για την πραγματική Δημοκρατία και ο αγώνας του για πανανθρώπινη οικονομική λευτεριά των λαών με συνεπήρε. Από τότε, παρ’ όλες της προσπάθειές μου σε τοπικό, χιώτικο, εθνικό και όχι μόνο επίπεδο να αναδειχθεί η προσωπικότητα του Οραματιστή και όχι ενός πετυχημένου σαμποτέρ, φαίνεται πως αν απέτυχε οικτρά, κατάφερε μόνο να καθιερωθούν στη συνείδησή μου μερικοί, ελάχιστοι άνθρωποι. Η ταπεινοφροσύνη τους δεν μου επιτρέπει να αναφερθούν τα ονόματά τους. Όμως, όλη αυτή η υπόθεση, μου έδωσε να καταλάβω και να δικαιολογήσω την προσπάθεια των λοιπών να παραμείνει στην αφάνεια. Ούτε και στη δεύτερη περίπτωση χρειάζονται ονόματα, αφού <οι νοούντες ηννόησαν> 

Χωρίς άλλα σχόλια, και αφού ευχαριστήσω όσους πρεσβεύουν τα οράματα του ανεπανάληπτου και πάντα επίκαιρου κοσμοπολίτη, μαζί και τα Μ.Μ.Ε. που στήριξαν τις θέσεις μας, θεωρώ ως υποχρέωσή μου να θυμίσω την επέτειο της προσφοράς της ζωής του για τις Ιδέες του (4 του Φλεβάρη 1943 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Αντί μνημόσυνου και συνέχεια της προσφοράς του τύπου θα παρακαλέσω για την δημοσίευση μιας από τις παρακαταθήκες του 

Να γιατί όσοι τιμούν το αίμα αυτό το αγιασμένο [όσων κτυπούν το σύγχρονο φασισμό σαν ιδέα] και συνεχίζουν τον αγώνα τους πρέπει να ξέρουν, και το ξέρουν καλά ευτυχώς, πως η Νίκη μας είναι νίκη της Λευτεριάς της πολιτικής και ατομικής και πως κανείς πια δεν μπορεί νάρθη ενάντια στην Ιδέα της Δημοκρατίας, της αληθινής όμως Δημοκρατίας κι όχι αυτής που φαμπρίκαραν μέχρι σήμερα οι διάφοροι πολιτικάντηδες, που αντικειμενικό σκοπό είχαν να καβαλήσουν το ωραίο άλογο της εξουσίας και να καταδυναστέψουν τους λαούς. 

Και να γιατί συνυφασμένο με την πλέρια έννοια της αληθινής δημοκρατίας και λευτεριάς που μόνο οι Λ α ο ί θα κληθούν να εγκαθιδρύσουν και προστατέψουν είνε η οικονομική λευτεριά, αυτή που θα ξεσκλαβώση πραγματικά τον ιδρώτα της εργασίας απ’ την εκμετάλλευση του οποιουδήποτε τρίτου κατεργάρη, που για μοναδική του ικανότητα έχει να ζη εις βάρος του εργαζόμενου, είτε γιατί σπούδασε την κεφαλαιοκρατική αγυρτεία, είτε γιατί είνε κληρονόμος παλαιών εκμεταλλευτών του αίματος και του ιδρώτος των άλλων. Αυτή που θα στηρίξη στα γερότερα βάθρα το Κράτος του Δικαίου και την πολιτική Λευτεριά. Αυτή τέλος που θα γκρεμίση μια για πάντα κάθε ταξική διαφορά και την περίφημη άμιλλα και πρωτοβουλία, έννοιες μεγάλες που στα χέρια των αγυρτών του κεφαλαίου δε σημαίνουν τίποτ’ άλλο από αισχρό ανταγωνισμό σε άνισο αγώνα, αφ’ ου απ’ την μια μεριά στέκουν οι εκμεταλλευτές που συναγωνίζονται και απ’ την άλλη οι εργαζόμενοι που ποτέ δε λογαριάστηκαν παρά σαν αντικείμενα εκμετάλλευσης 

Αυτές είνε οι τρεις μεγάλες Έννοιες που αποτελούν την Ιδέα της Λευτεριάς και που δεν μπορούν πια να χωριστούν απ’ αυτήν. Αυτές είναι που γιομίζουν από σήμερα την έννοια της Πατρίδας μας της Ελλάδος που ποτέ δεν σκλαβώθηκε γιατί ακριβώς είνε Ιδέα και ιδέα τόσο ευγενική και μεγάλη! Σ’ αυτή βλάστησε η τέλεια Ιδέα της λευτεριάς, όπως σήμερα τη νοιώθουμε και την υπηρετούμε με τον αγώνα μας τον ευγενικό, τον ανθρώπινο στον οποίο καλούμε όλους τους νέους με την αμόλευτη Ελληνική Ψυχή, με το ευγενικότερο σύνθημα που η Ιδέα της Ελλάδας και της Λευτεριάς σαλπίζει. 

Έλληνες ενωθείτε μαζί μας, εξακολουθείστε τον ιερό αγώνα σας για μια Ελεύθερη μεγάλη Πατρίδα και για έναν Ελεύθερο Πολιτικά και Οικονομικά ελληνισμό […]. 

(Από την εφημερίδα ΔΟΞΑ αρ.13, Δεκέμβριος 1942 της Π.Ε.Α.Ν. με αρχηγό τον Κώστα Περρίκο, λίγο πριν την εκτέλεσή του στις 4 Φλεβ. 1943). 

Δημ. Μελαχροινούδης.