Αθήνα άλλων εποχών. Άδεια, με ελάχιστους
βιαστικούς ανθρώπους στους δρόμους και καμιά εκατοσταριά ανθρώπους, στην
αίθουσα της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών, να κοινωνούν τον περί Ελευθερίας της Χίου
λόγο. Την αίθουσα κοσμούσαν δυο γνωστοί και χαρισματικοί «Λειτουργοί» της γνώσης και της μάθησης. Άριστοι γνώστες της
Ελληνικής γλώσσας και της ιστορίας του Μυροβόλου νησιού μας.
Ολιγάριθμο μα καλότυχο το ακροατήριο τους. Όλη η αφρόκρεμα της Χιακής παροικίας Αθηνών και Πειραιώς. Ότι το εκλεκτό των συμπατριωτών μας. Κάθε άτομο και μια ξεχωριστή προσωπικότητα τιμούσε με την παρουσία του τον Αγιασμένο Τόπο και τους χαρισματικούς ομιλητές. Η παρουσία στο βήμα του προέδρου της Χιακής Αδελφότητας «ΚΟΡΑΗΣ», σήμανε την έναρξη της εκδήλωσης «100 χρόνια Χίος ελευθέρα». Η ομιλία του κ. Αντώνη Χαροκόπου είχε ως θέμα «Η Χίος και η Ελευθερία της». Η ομιλία του κ. Ισίδωρου Πρώιου είχε ως θέμα: «Η ιστορική διαδρομή της Χίου δια μέσου του 20ου αιώνα – υποχρέωση και δικαίωμα μνήμης».
Οι δυο δάσκαλοι μας γύρισαν πίσω σε άλλες εποχές. Τότε που το Έθνος των Ελλήνων, μαχόμενο σύσσωμο, ενσωμάτωνε σκλαβωμένες πατρίδες και άνοιγε ελπιδοφόρους ορίζοντες για το μέλλον. Τι αντίφαση με τη σημερινή κατάντια μας. Οι προπάτορες μας, με αίμα και αγώνες χάρισαν σε εμάς Λευτεριά. Ευμάρεια και Περηφάνια. Εμείς σήμερα, από λάθος επιλογών μας. Με ανερμάτιστους και ανίδεους επαγγελματίες πολιτικούς, εν καιρώ ειρήνης, παραχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Καλομάθαμε εμείς και δυστυχώς «κακομάθαμε» τα παιδιά μας. Χάσαμε την περηφάνια και την πίστη για την πατρίδα μας. Κακώς ...! Όλοι με ένα σώμα και μια ψυχή, σαν μια γροθιά πρέπει να ανεβάσουμε την Άγια Μάνα Ελλάδα στο βάθρο που της πρέπει. Ας σκεφθούμε και ας αφήσουμε πίσω τα λάθη των περασμένων χρόνων. Ας πετάξουμε τα πιστεύω και τις κομματικές μας ταυτότητες, στον κάλαθο των αχρήστων. Ας διδαχθούμε από τα λάθη τα πάθη και τη σημερινή μας κατάντια. Είναι έργο αυτών που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν έως και σήμερα. Δεν ξεχνώ τα «Λεφτά υπάρχουν». Τις «Καλύτερες ημέρες» τα «Μαζί τα φάγαμε» ή το «Ζάππειο 1 και Ζάππειο 2», την «Κωλοτούμπα» εν συνεχεία. Δεν ξεχνώ το φόβητρο του απειλητικά και δεικτικά κινούμενου δάχτυλου, αν δεν συμμορφωθώ με τις προσταγές τους. Με τρελαίνει η σκέψη ότι εμένα του πάντα αδικημένου θαλασσοδαρμένου ναυτίλου, εξαθλίωσαν το πληρωμένο με αρμυρό δάκρυ, ιδρώτα και αίμα, τίμημα της σύνταξης μου, ενώ σήμερα υπάρχουν βουλευτές που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ απολαμβάνοντες προνομιακά νόμους τους οποίους ψήφησαν χαριστικά για τους ΕΑΥΤΟΥΣ τους. Όχι αδέρφια μου..... Μετά γνώσης λόγου δηλώνω ότι δεν πιστεύω σε τέτοιου τύπου «Οικογενειακό-κρατική Ρουσφετολογική Δημοκρατία». Στο χέρι μας είναι να μη τους επανεκλέξουμε. Ας μη ξεχνάμε, από ότι έταξαν, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ! Μας ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ. Κάτι ακόμα: Έμμισθοι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ δεν υπάρχουν σε όποιο χώρο, σε όποιο κλάδο και αν ανήκουν!
Ας Ψάξουμε να βρούμε άξιους εμπιστοσύνης πολιτικούς. Πολιτικούς που δε θα μας ρίχνουν σε χαντάκια και με αγκάθια. Πολιτικούς που δεν τους κρατούν στα χέρια, ξένες κυβερνήσεις και εταιρείες. Ανθρώπους Φιλοπάτριδες και με οράματα. Πολιτικούς οι οποίοι λίγα θα λέγουν και πολλά θα κάνουν. Άνδρες που θα κοιτούν κατάματα τους ομόλογους τους, και με σθένος θα τους παραθέτουν τα δίκαια και συμφέροντα του τόπου και του λαού, ο οποίος τους εμπιστεύτηκε την τύχη του. Υπάρχουν. Ας τους βρούμε και ας τους αναδείξουμε. Με αυτές τις σκέψεις στο νου, γύριζα στο σπίτι μου, σε μια Αθήνα πρωτόγνωρα έρημη. Σε μια Αθήνα ντυμένη στη φτώχια την ανέχεια και στην αγωνία επιβίωσης των κατοίκων της. Όχι Αδέρφια μου, δεν μας αρμόζει τέτοια τύχη. Με όραμα την εποποιία του 1912, ας ψάξουμε να ξαναβρούμε την τύχη και την αξιοπρέπεια που μας αρμόζει.
Ολιγάριθμο μα καλότυχο το ακροατήριο τους. Όλη η αφρόκρεμα της Χιακής παροικίας Αθηνών και Πειραιώς. Ότι το εκλεκτό των συμπατριωτών μας. Κάθε άτομο και μια ξεχωριστή προσωπικότητα τιμούσε με την παρουσία του τον Αγιασμένο Τόπο και τους χαρισματικούς ομιλητές. Η παρουσία στο βήμα του προέδρου της Χιακής Αδελφότητας «ΚΟΡΑΗΣ», σήμανε την έναρξη της εκδήλωσης «100 χρόνια Χίος ελευθέρα». Η ομιλία του κ. Αντώνη Χαροκόπου είχε ως θέμα «Η Χίος και η Ελευθερία της». Η ομιλία του κ. Ισίδωρου Πρώιου είχε ως θέμα: «Η ιστορική διαδρομή της Χίου δια μέσου του 20ου αιώνα – υποχρέωση και δικαίωμα μνήμης».
Οι δυο δάσκαλοι μας γύρισαν πίσω σε άλλες εποχές. Τότε που το Έθνος των Ελλήνων, μαχόμενο σύσσωμο, ενσωμάτωνε σκλαβωμένες πατρίδες και άνοιγε ελπιδοφόρους ορίζοντες για το μέλλον. Τι αντίφαση με τη σημερινή κατάντια μας. Οι προπάτορες μας, με αίμα και αγώνες χάρισαν σε εμάς Λευτεριά. Ευμάρεια και Περηφάνια. Εμείς σήμερα, από λάθος επιλογών μας. Με ανερμάτιστους και ανίδεους επαγγελματίες πολιτικούς, εν καιρώ ειρήνης, παραχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Καλομάθαμε εμείς και δυστυχώς «κακομάθαμε» τα παιδιά μας. Χάσαμε την περηφάνια και την πίστη για την πατρίδα μας. Κακώς ...! Όλοι με ένα σώμα και μια ψυχή, σαν μια γροθιά πρέπει να ανεβάσουμε την Άγια Μάνα Ελλάδα στο βάθρο που της πρέπει. Ας σκεφθούμε και ας αφήσουμε πίσω τα λάθη των περασμένων χρόνων. Ας πετάξουμε τα πιστεύω και τις κομματικές μας ταυτότητες, στον κάλαθο των αχρήστων. Ας διδαχθούμε από τα λάθη τα πάθη και τη σημερινή μας κατάντια. Είναι έργο αυτών που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν έως και σήμερα. Δεν ξεχνώ τα «Λεφτά υπάρχουν». Τις «Καλύτερες ημέρες» τα «Μαζί τα φάγαμε» ή το «Ζάππειο 1 και Ζάππειο 2», την «Κωλοτούμπα» εν συνεχεία. Δεν ξεχνώ το φόβητρο του απειλητικά και δεικτικά κινούμενου δάχτυλου, αν δεν συμμορφωθώ με τις προσταγές τους. Με τρελαίνει η σκέψη ότι εμένα του πάντα αδικημένου θαλασσοδαρμένου ναυτίλου, εξαθλίωσαν το πληρωμένο με αρμυρό δάκρυ, ιδρώτα και αίμα, τίμημα της σύνταξης μου, ενώ σήμερα υπάρχουν βουλευτές που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ απολαμβάνοντες προνομιακά νόμους τους οποίους ψήφησαν χαριστικά για τους ΕΑΥΤΟΥΣ τους. Όχι αδέρφια μου..... Μετά γνώσης λόγου δηλώνω ότι δεν πιστεύω σε τέτοιου τύπου «Οικογενειακό-κρατική Ρουσφετολογική Δημοκρατία». Στο χέρι μας είναι να μη τους επανεκλέξουμε. Ας μη ξεχνάμε, από ότι έταξαν, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ! Μας ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ. Κάτι ακόμα: Έμμισθοι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ δεν υπάρχουν σε όποιο χώρο, σε όποιο κλάδο και αν ανήκουν!
Ας Ψάξουμε να βρούμε άξιους εμπιστοσύνης πολιτικούς. Πολιτικούς που δε θα μας ρίχνουν σε χαντάκια και με αγκάθια. Πολιτικούς που δεν τους κρατούν στα χέρια, ξένες κυβερνήσεις και εταιρείες. Ανθρώπους Φιλοπάτριδες και με οράματα. Πολιτικούς οι οποίοι λίγα θα λέγουν και πολλά θα κάνουν. Άνδρες που θα κοιτούν κατάματα τους ομόλογους τους, και με σθένος θα τους παραθέτουν τα δίκαια και συμφέροντα του τόπου και του λαού, ο οποίος τους εμπιστεύτηκε την τύχη του. Υπάρχουν. Ας τους βρούμε και ας τους αναδείξουμε. Με αυτές τις σκέψεις στο νου, γύριζα στο σπίτι μου, σε μια Αθήνα πρωτόγνωρα έρημη. Σε μια Αθήνα ντυμένη στη φτώχια την ανέχεια και στην αγωνία επιβίωσης των κατοίκων της. Όχι Αδέρφια μου, δεν μας αρμόζει τέτοια τύχη. Με όραμα την εποποιία του 1912, ας ψάξουμε να ξαναβρούμε την τύχη και την αξιοπρέπεια που μας αρμόζει.
ΘΕΛΩ να ΖΗΣΩ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να ΟΡΙΖΩ την ΤΥΧΗ ΜΟΥ. ΕΤΣΙ ΑΡΜΟΖΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ ..!
Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΠΙΤΑΣΟΥΝ .....!!!!
Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΠΙΤΑΣΟΥΝ .....!!!!
Μιχάλης
Γ. Καριάμης
Συνταξ.
Πλοίαρχος Ε.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου