Η ΧΙΟΣ ΣΤΟ ΙΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Χρόνος δίσεκτος. Αποφράδες ημέρες. Μέρες συμφοράς και κατάντιας. Άσχημοι καιροί, για ανερμάτιστο καράβι που βολοδέρνει σε άγριες θάλασσες, με νέο και άπειρο καπετάνιο, χωρίς στάμπιλο και γνώσεις. Ένα φτιασιδωμένο ναυάγιο με τσούρμο, χωλούς, τυφλούς και άλαλους κουφούς. Ένα συντρίμμι που όπου και αν κοιτάξεις βλέπεις σκιές, αράχνες, βρωμιά με κυρίαρχη οσμή, τη σαπίλα! Ένα σαπιοκάραβο, χωρίς εφόδια, χωρίς μπούσουλα, χωρίς τιμονιέρη, προορισμό και ρότα.
Έρμαιο κυμάτων σε ξέρες, σκοπέλους και ακτές με απόκρημνα βράχια γεμάτα ληστές και κοράκια. Ένα γερασμένο σκαρί, αναμεσίς στη σκύλα και τη Χάρυβδη να μεταφέρει αδαής, απελπισμένους καιροσκόπους τυχοδιώκτες στους οποίους υποσχέθηκαν πως θα τους πάνε στη γη της επαγγελίας. Με αυτές τις σκέψεις, ανηφόριζα μέσω των ερειπίων της αρχαίας αγοράς προς το Ιωνικό Κέντρο. Που και που σταματούσα για λίγο να πάρω μια ανάσα. Σήκωνα την κεφαλή μου και θάμπωναν τα μάτια μου. Πιθανά από τον λαμπερό ήλιο, εγώ θαρρώ από την απαστράπτουσα ομορφιά της Ακρόπολης. Κοίταζα δεξιά και αριστερά και η ματιά μου γέμιζε εικόνες από αθάνατα έργα Ελλήνων. Θαυμάζοντας το κάλος και την αρμονία, χωρίς να το θέλω, σκεπτόμουν ποιοι ήμαστε και πως καταντήσαμε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες έφθασα στο Μέγαρο του Ιωνικού Κέντρου (Λυσίου 11). Η απαστράπτουσα αίθουσα υποδοχής «ΙΩΝΙΑ», με τον πρόεδρο κ. Ισίδωρο Κιολέογλου να καλωσορίζει τον καθένα, με προϊδέασε ευνοϊκά. Τα πάντα, όμορφα κατανεμημένα και με μέτρο. Αγάλματα, πίνακες, Χιώτικα προϊόντα τοποθετημένα έξυπνα και με τάξη σου έδιναν την αίσθηση οικείου χώρου. Αρκετά πηγαδάκια εκλεκτών συμπατριωτών έδιναν μια ξεχωριστή νότα. Το αισιόδοξο ότι τα πλαισίωναν αρκετά νεαρά άτομα. Στην κάτω αίθουσα «ΑΠΕΛΛΗΣ», φιλοξενούσε έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Ζυμαράκι καθώς και έκθεση φωτογραφίας της Φωτογραφικής Λέσχης Χίου και του Ιδρύματος Chios Nature. Μετά το καλωσόρισμα και το πρώτο κέρασμα, ανεβήκαμε στην αίθουσα ομιλιών «ΑΕΡΗΔΕΣ». 

 

Το μεγάλο αφιέρωμα στη Χίο με «άρωμα μαστίχας .... » διαρκείας αρκετών ημερών (4 – 25 Νοεμβρίου 2012), άνοιγε με χαιρετισμό του κ. Κιολέογλου. Αντί του κ. Κωστή Μουσουρούλη, υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, του οποίου η παρουσία εκείνη τη στιγμή στη βουλή ήταν απαραίτητη, θερμότατο χαιρετισμό απεύθυνε ένας άλλος εκλεκτός και αγαπητός Χιώτης ο Ναύαρχος ΠΝ εα. Ιωάννης Βορριάς. Για να ακολουθήσουν οι ομιλίες του κ. Ισίδωρου Κιολέογλου με θέμα «Το Πνεύμα της Ιωνίας – Πνεύμα του Σύγχρονου Ανθρώπου.» και ακολούθως του κ. Κώστα Γεωργουσόπουλου με θέμα «Η Πνευματική Παράδοση της Χίου» Με γλαφυρή αναφορά στους Ίωνες Ηράκλειτο και Όμηρο και σε όλο το φάσμα των πνευματικών ανθρώπων του Μυροβόλου νησιού μας από τον Κοραή και τον Ψυχάρη και μέσω του Θεοτοκά να καταλήξει στον Ματθαίο Μουντέ. Μυσταγωγία λόγου την οποία, πιστέψτε με, αδυνατώ να αποδώσω έστω και στο ελάχιστο. Ο οικοδεσπότης, με λόγια απλά κατέθεσε το ιστορικό της δημιουργίας του Κέντρου στη Χίο. Τους σκοπούς ίδρυσης του. Τα πεπραγμένα και τα οράματα για να φθάσει στο ζοφερό σήμερα του τόπου μας. Αιτιολογώντας τον πρόλογο μου θα ήθελα να τονίσω των απουσία, τουλάχιστον κατά την ημέρα των Εγκαινίων των περισσοτέρων φορέων υπό την αιγίδα των οποίων τελούσε αυτή η εκδήλωση. Μια τέτοιας εκτάσεως εκδήλωση για την προβολή του χειμαζόμενου από τις καταστροφικές φωτιές νησιού μας θα έπρεπε να θέσει σε εγρήγορση, σύσσωμη την μεγάλη Χιώτικη παροικία. 

 

Κάποτε προήγγελλα, σε αρκετά Χιακά φύλλα εφημερίδων τις κάθε είδους εκδηλώσεις. Δυστυχώς σήμερα οι ποιο πολλές ανέστειλαν την έκδοση τους. Απόλυτο σκοτάδι στην ενημέρωση. Πιθανά αυτό θέλουν οι εξουσιαστές μας .... Να μην ακούγεται η φωνή η σκέψη και η ένσταση, κανενός από εμάς. Θέλαμε να μη χάσουμε λεπτό από τα δρώμενα. Δυστυχώς η παντελής έλλειψη μέσων μαζικής μεταφοράς και ταξί θέτει φραγμό στην επιθυμία μας. Δεν γνωρίζω αν οι άσχημες μέρες που ζούμε , οι ολέθριες αλλαγές στον βιοπορισμό μας και η αβεβαιότητα του αύριο με κάνουν να τα βλέπω όλα μαύρα και σκοτεινά. Επαναλαμβάνω πως χάσαμε τη ρότα και τον μπούσουλα. Χάσαμε την ταυτότητα αλλά θέλουν να εξαφανίσουν και την οντότητα μας. Και όμως τα δρώμενα στο Ιωνικό Κέντρο, τα λόγια των άξιων ανθρώπων, οι ανθρώπινες υπάρξεις που ήρθα σε επαφή και κοινώνησα τις ιδέες και τις σκέψεις τους, λειτούργησαν σαν φωτεινός φάρος. Με έκαμαν να ψάξω για νέα ασφαλή πορεία μαζί με ανθρώπους άξιους οι οποίοι μπορεί να μεταλαμπαδεύσουν καινούρια ήθη, δημιουργική προοπτική χαρίζοντας μας Χαμόγελο και ελπίδα, οδηγώντας μας σε ασφαλές λιμάνι . Αδέρφια μου, ας μη ξεχνάμε πως το Ιωνικό Φως οδηγεί και καθορίζει ορθή σκέψη – Ιδέες και καθαρότητα λογισμών. Παρόλα όσα βάση σχεδίου μας κάνουν και μας τιμωρών οι άσπονδοι φίλοι μας, η πατρίδα μας και ο λαός μας βασιζόμενοι σε πατριωτικές δυνάμεις μπορεί να ζήσει και θα ζήσει ......! 

Μιχάλης Γ. Καριάμης 

Συνταξ. Πλοίαρχος Ε.Ν.