Ο Κύριος, στην επί του Όρους ομιλία του, είπε: «Γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λουκ. στ΄ 36). Να γίνεστε, δηλαδή, σπλαχνικοί προς τον πλησίον και συμπονετικοί στις δυστυχίες και στις ανάγκες του, καθώς και ο ουράνιος Πατέρας σας είναι ευσπλαχνικός προς όλους. Μια τέτοια προσωποποίηση της χριστιανικής ευσπλαχνίας υπήρξε ο Άγιος Νικόλαος.
Γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ. Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους, την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού. Όμως, σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες.
Ένας, μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύχτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλύτωσαν από βέβαιη διαφθορά.
Ο Νικόλαος, έπειτα από ένα ταξίδι του στην Ιερουσαλήμ, χειροτονήθηκε ιερέας στα Πάταρα. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπ. Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, δια θεικής αποκαλύψεως, έκαναν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο.
Από τη νέα του θέση ο Νικόλαος επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων. Εκτός όμως από το κοινωνικό του έργο, ο Άγιος Νικόλαος καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο.
Έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα. Προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.
Πέθανε ειρηνικά το έτος 330 μ. Χ.
Απολυτίκιο,Ήχος πλ.δ΄
« Κανόνα πίστεως, καί εικόνα πραότητας, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια. Διά τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τά ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τά πλούσια, Πάτερ ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου