Η σύναξις του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου (7 Ιανουαρίου)

Τα γεγονότα του βίου και της πολιτείας ή της ζωής και του έργου του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου η Εκκλησία μας για να τα κάνει βίωμα της, και ο άγιος Ιωάννης να ζει ανάμεσα μας, τα έκανε γιορτές και μνήμες και μάλιστα τόσες, όσες αξίζουν στο μοναδικό πρόσωπο του, εννοείται μετά τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και την Κυρία Θεοτόκο. Όρισε, λοιπόν η Εκκλησία έξι γιορτές, θα λέγαμε γενικές, οικουμενικές, γιατί υπάρχουν και πολλές τοπικές γιορτές που έχουν σχέση με την ανέγερση, και εγκαίνια ναών στο όνομα του, ή με θαύματα που έκανε.

Οι γενικές γιορτές είναι: 

α) Η Σύλληψις (23 Σεπτεμβρίου). 

β) Το γενέσιον (24 Ιουνίου), 

γ) Η Σύναξις (7 Ιανουαρίου),

δ) Η Αποτομή της κεφαλής (29 Αυγούστου), 

ε) Η Α' και Β' Εύρεσις της κεφαλής (24 Φεβρουαρίου), 

στ) Η Γ’ Εύρεσις της κεφαλής (25 Μαΐου).

γ) Η σύναξις του Τιμίου ένδοξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου (7 Ιανουαρίου).

Η γιορτή αυτή έχει άμεση σχέση με την Γιορτή των Θεοφανείων της προηγουμένης ημέρας. Γιατί σύμφωνα με την πρακτική της Εκκλησίας μας, τη δεύτερη ημέρα κάθε μεγάλης γιορτής τιμάται το πρόσωπο που διεδραμάτισε έναν δεύτερο ρόλο στη γιορτή. Έτσι, το δεύτερο πρόσωπο, μετά τον Κύριο μας την ημέρα των Φώτων είναι ο Ιωάννης γι' αυτό και τιμάται τη δεύτερη ημέρα, δηλαδή στις 7 Ιανουαρίου.

Η γιορτή καθιερώθηκε στις αρχές του Ε' αιώνα. 

Το Απολυτίκιο της γιορτής:

Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων, σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον. Ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ᾄδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Το Κοντάκιο Ήχος πλ. β'. Αυτόμελον 

Την σωματικήν σου παρουσίαν δεδοικώς, ο Ιορδάνης φόβω υπεστρέφετο• την προφητικήν δε λειτουργίαν εκπληρών, ο Ιωάννης τρόμω υπεστέλλετο• των Αγγέλων αι τάξεις εξεπλήττοντο, ορώσαι σε εν ρείθροις σαρκί βαπτιζόμενον και πάντες οι εν τω σκότει κατηυγάζοντο, ανυμνούντες σε τον φανέντα, και φωτίσαντα τα πάντα.

Δηλαδή:

Κύριε, ο Ιορδάνης τρομάζοντας από τη σωματική σου παρουσία, έστρεψε με φόβο προς τα πίσω. Ο Ιωάννης πάλι, εκπληρώνοντας το προφητικό έργο με τρόμο ταπεινωνόταν. Οι τάξεις των Αγγέλων γέμιζαν έκπληξη, βλέποντας Εσένα να βαπτίζεσαι στα νερά. Και όλοι όσοι βρίσκονταν στο σκοτάδι, φωτίζονταν απευθύνοντας ύμνους σ' Εσένα που φανερώθηκες και φώτισες τον κόσμο.

Πηγή: www.imka.gr/synaksarion/vioi-agiwn-gerodwn/vaptistis.html