Όπως κάθε τόπος, έτσι και το νησί μας, κουβαλά στην πλάτη του, όμορφα έθιμα και παραδόσεις. Αρκετά από αυτά, χάνονται στα βάθη των αιώνων και παραδίδονται από γενιά σε γενιά. Είναι λαϊκά δρώμενα ενεργειών και πράξεων τα οποία διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου με τη συμμετοχή, μεγάλων ή μικρών πληθυσμιακών ομάδων. Ας θεωρηθούν σαν ανάσες ζωής και ανάτασης ηθικού σε χρόνους δύσκολους για το λαό και το Έθνος μας. Για όσους δεν το γνωρίζουν, στη Μυροβόλο, έχουμε ξεχωριστά, μοναδικά θα έλεγα έθιμα. Αναφέρω τα κυριότερα εξ αυτών: Αγάς, Μόστρα, Ρουκετοπόλεμος και τα Πρωτοχρονιάτικα Καραβάκια. Η Αρχόντισσα πόλη του Αιγαίου, την παραμονή του Νέου Έτους, με τα «καραβάκια» στην πλατεία «Βουνακίου» τιμά τους ασχολούμενους με την θάλασσα και τον εμπορικό στόλο της. Από τις άγιες μέρες του 1912, έως και σήμερα, τιμά τα πληρώματα και τον νικητή Πολεμικό Στόλο μας. Από την ενσωμάτωση της Χίου με τη Μητέρα Πατρίδα, ομάδες παιδιών από τις συνοικίες της Χώρας, συναγωνίζονται με ομοιώματα πλοίων αλλά και με ξεχωριστά στιχουργήματα, τα «Παινέματα». Πολλούς μήνες ποιο μπροστά, το κάθε συνεργείο, ναυπηγεί τη μακέτα του, όσο το δυνατόν ποιο κοντά στο πρότυπο. Παράλληλα ετοιμάζουν στιχάκια σαν κάλαντα ανάκατα με σάτιρα ευχές και σχόλια. Όπως κάθε καράβι, έτσι και η ομάδα έχει καπετάνιο και τσούρμο. Τη βραδιά της παραμονής, τραγουδώντας συνοδεία τραμπούκας και άλλων οργάνων, παρουσιάζουν και επαινούν στο πολυπληθές κοινό το σκαρί τους. Τα βραβευμένα, πληρώματα και παινέματα, παίρνουν ένα χρηματικό έπαθλο. Την επομένη ημέρα, υπό τους ήχους οργάνων και παινεμάτων, περιφέρουν το καραβάκι στις γειτονιές της πόλης. Τα τελευταία χρόνια, η εκδήλωση διοργανώνεται από την «Περιηγητική Λέσχη Χίου» και το Δήμο Χίου. Το περιοδικό «ΝΕΜΕCIS» του Χιώτη εκδότη κ. Γεωργίου Ν. Μπάχα, οροθετεί το βραβείο για το καλύτερο «παίνεμα». Τα τελευταία χρόνια, η διοργανώτρια αρχή, αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα στο να φέρει εις πέρας το έργο της. Πέρσι την τελευταία στιγμή, αποφεύχθηκε η αποτυχία. Φέτος, πολύ πιθανά η κατάσταση να είναι ακόμα ποιο δύσκολη. Το ότι σαν λαός ζούμε άσχημες ημέρες είναι της πάσης γνωστόν. Ανεργία και οικονομική δυσπραγία βασανίζουν τον καθένα μας ξεχωριστά και όλους μαζί σαν έθνος. Θα ήταν μεγάλο πλήγμα, να ζήσουμε μια ακόμα συμφορά στο νησί μας. Η μη διεξαγωγή του όμορφου εθίμου από έλλειψη χρημάτων και χορηγών θα έμοιαζε σαν τραγωδία στη συνέχεια των παραδόσεων. Την ύστατη στιγμή, πριν είναι πολύ αργά, είναι ανάγκη να αφυπνιστούμε. Μήπως πρέπει ο καθένας μας, με την όποια οικονομική δύναμη διαθέτουμε να βοηθήσουμε στη διατήρηση και στη συνέχεια της παράδοσης; Πιθανά θα χρειασθεί να επιστρατεύσουμε τη θέληση και τις γνωριμίες μας, σαν μικρή προσφορά στην πατρίδα μας. Αδέρφια μου, μέσα σε όλη τη δυστυχία και τις πάσης φύσεως απώλειες που περνάμε ας μη ζήσουμε και την φθορά της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας. Είναι ζωτικής σημασίας τμήμα του εαυτού μας. Είναι μοναδικό στολίδι του πολιτισμού μας. Δεν χρειάζεται κάποια παρέμβαση στην διοργάνωση και τον τρόπο διεξαγωγής των όσων ισχύουν έως σήμερα. Η μόνη παρέμβαση θα είναι η πρόταση για την τύχη των «καραβιών» όταν σβήσουν τα φώτα και τελειώσει η παράτα. Μια πρώτη σκέψη είναι ο δημόσιος πλειστηριασμός και τα κέρδη να πάνε σε κάθε ομάδα. Άλλη σκέψη είναι η διάθεση τους σε σχολεία, συλλόγους, δημόσιες υπηρεσίες και όπου είναι δυνατόν να πιάσουν τόπο και να μη χαθούν. Υποχρέωση όλων μας να αγωνισθούμε για την απρόσκοπτη συνέχεια της ύπαρξης και των παραδόσεων μας. Ας πούμε έμπρακτα ένα μεγάλο «ΟΧΙ» στην παγκοσμιοποίηση. Ας σώσουμε από τον αφανισμό αυτών που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε.
Για την «ΧΙΑΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ»
Μιχάλης Γ. ΚΑΡΙΑΜΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου