ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2023

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΑΡ. 71

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον

καί τόν εὐσεβῆ λαόν

τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως

"Ὅθεν θεογνωσίας πρός φῶς ὁδηγηθέντες"

Χριστιανοί μου!

Οἱ ἁγιογραφικές ἀφηγήσεις τοποθετοῦν τήν κατά σάρκα γέννηση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ χρονικῶς σέ νυκτερινές ὧρες. Ἐπάνω σέ ζοφώδη οὐρανό παρουσιάζεται τό ἀστέρι τῆς Βηθλεέμ, ὅπως μέσα σέ ἐρεβώδη κόσμο ἀνατέλλει ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης.

Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ σημαίνει τήν φωτοχυσία τῆς γνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου, ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ’ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». (Ἰωάν. η’ 12) θά πεῖ ὁ Χριστός μας πρός ἕνα λαό «καθήμενον ἐν σκότει» (Ματθ. δ’ 16).

Τό φῶς τῆς Βηθλεέμ εἶναι φῶς θεογνωσίας, πού μεταμορφώνει μέ τήν Χάρη τοῦ Χριστοῦ τήν σκέψη τοῦ ἀνθρώπου σέ Χριστοσκέψη καί Θεοσκέψη, κατά τόν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς.

Ὅταν ἡ ἀνθρώπινη σκέψη, ἀπό ὑπερηφάνεια καί πεῖσμα, δέν θέλει τόν Χριστό, παραφρονεῖ καί μαίνεται, ἡ αἴσθηση παραφρονεῖ, ἡ ζωή γίνεται ἄφρων καί ὁ ἄνθρωπος σπεύδει ἐκτός ἑαυτοῦ ἀπό τό κακό στό χειρότερο, βυθίζεται μέ εὐχαρίστηση ἀπό ἁμαρτία σέ ἁμαρτία, ὥσπου νά βυθισθεῖ ὅλος στήν αἰώνια δουλεία τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κακοῦ, τήν κόλαση. Μόνον ὁ πανθαύμαστος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ὡς Θεάνθρωπος εἶναι ἡ μακαριότητα στήν ἀνθρώπινη σκέψη, ἡ αἰωνία μακαριότητα, ἡ αἰωνία εὐλογία, ὁ αἰώνιος παράδεισος, ἡ αἰωνία χαρά.

Ἡ γνώση τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀληθινή γνώση τοῦ τί εἶναι Χριστός, ποιός εἶναι, τί προσέφερε στό γένος τῶν ἀνθρώπων, ξεπερνᾶ κάθε ἄλλη γνώση.

Σ’αὐτήν ὁ Χριστιανός βλέπει καί βρίσκει τά πάντα, ἰδιαιτέρως ἄν τήν συγκρίνει μέ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἤ ὁσοδήποτε ὑψηλή ἀνθρώπινη γνώση. Ἡ ἐμπειρία τῶν ἁγίων ἀποδεικνύει ὅτι ἡ αὐθεντική Χριστογνωσία ἀποτελεῖ τήν πλήρη καί καθολική γνώση τοῦ Θεοῦ. Διότι ὁ ἄνθρωπος γνωρίζοντας τόν Χριστό ὅπως πρέπει, γνωρίζει κάθε τι πού χρειάζεται γι’αὐτόν καί γιά τόν ἄλλο κόσμο, γι’αὐτήν καί τήν αἰωνία ζωή.

Ποιός ὅμως μπορεῖ νά δώσει αὐτή τή γνώση στούς ἀνθρώπους; Ποιός ἀπό τούς μυθικούς θεούς; Ποιός ἀπό τούς ἥρωες; Ποιός ἀπό τούς μεγάλους σοφούς; Ἀσφαλῶς κανένας.

Μόνο ἡ γνώση τοῦ Χριστοῦ δίνει στόν ἄνθρωπο τήν μόνη ἀληθινή γνώση τοῦ Θεοῦ, καί κατά συνέπεια καί τοῦ κόσμου, καί τοῦ ἀνθρώπου, καί τῆς ζωῆς, καί τοῦ θανάτου, καί τῆς ἁμαρτίας, καί τῆς ἀληθείας, καί τῆς δικαιοσύνης, καί τῆς ἀγάπης, τή γνώση κάθε πράγματος μικροῦ ἤ μεγάλου, σπουδαίου ἤ συνηθισμένου, αἰωνίου ἤ πεπερασμένου. Γι’αὐτό ὁ ἅγιος πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος, μέ παραφορά ἀγάπης καί φλόγα θείου ζήλου, ὀνομάζει τόν Χριστό Κύριό του. Διότι κανένας δέν εἶναι ἄξιος νά εἶναι Κύριος τοῦ ἀνθρώπου ἐκτός ἀπό τόν Θεάνθρωπο. Αὐτό αἰσθάνεται, ὅποιος βασανίσθηκε ἀληθινά γιά τό πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου. Διότι τό πρόβλημα τοῦ ἀνθρώπου τόν ὁδηγεῖ πρός τόν Θεό, τόν μόνο ἀληθινό Θεό καί Κύριο, τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό.

Ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει τόν Θεό καί γίνεται Χριστιανός. Ὁ ἄνθρωπος γίνεται Χριστιανός ζώντας καί βιώνοντας τόν Χριστό. Ἄλλη ὁδός θεογνωσίας δέν ὑπάρχει.

Ὅταν γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος τόν Χριστό, ἀποκτᾶ τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ, «καί ἐπί γῆς εἰρήνη» (Λουκ. β΄,14) «Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν, φρουρήσει τάς καρδίας ὑμῶν καί τά νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». (Φιλιπ. δ’,7).

«Νοήματα ἐν Χριστῷ» σημαίνει ἅγια νοήματα, τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό νοῦ, πού ἁγιάσθηκε ἀπό τόν Χριστό μέ τά ἅγια εὐαγγελικά μυστήρια καί τίς ἁγίες εὐαγγελικές ἀρετές. Ἔτσι θεραπεύεται ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν κυρία ἀσθενεία του, τήν ὑψηλοφροσύνη, καί γεμίζει μέ τήν αἰώνια ὑγεία, τήν ταπεινοφροσύνη.

Ἀπό τόν ἁγιασμένο νοῦ πηγάζουν ἅγια νοήματα, ἀπό τόν νοῦ «ἐν τῷ Χριστῷ», ἔρχονται «νοήματα ἐν τῷ Χριστῷ».

Μόνο ζωή θεογνωσίας «ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ» κρατεῖ τήν σκέψη μας «ἐν τῷ Χριστῷ» καί μεταμορφώνει κάθε σκέψη μας σέ Χριστοσκέψη, σέ Θεοσκέψη. Οἱ ἀνθρώπινες σκέψεις καί ἡ ἀνθρώπινη διάνοια ἐκτός τοῦ Χριστοῦ ἔχουν τυφλωθεῖ καί δέν βλέπουν τίποτα, ὅπως πρέπει νά τό βλέπουν, καί δέν γνωρίζουν τίποτα, ὅπως πρέπει νά τό γνωρίζουν. Ἀπό τήν ἀπιστία καί τήν μή ἀποδοχή τοῦ Χριστοῦ ἔχουν τυφλωθεῖ οἱ σκέψεις καί «τά νοήματα τῶν ἀπίστων» (πρβλ. Β΄ Κορινθ. δ΄4 καί γ΄14).

Ἐπειδή ἡ χριστιανική ζωή εἶναι ζωή μέσα σέ θεῖο ἁγιασμό καί ἀρετές, «διά τοῦτο» εἶναι ἀπαραίτητη, «ἵνα πληρωθῆτε τήν ἐπίγνωσιν τοῦ θελήματος Αὐτοῦ» (Κολασ. α΄ 9). Γιά μιά τέτοια ἔνθεη ζωή, ἡ ὁποία εἶναι σέ ὅλα ἀθάνατη, ἀτελεύτητη καί αἰώνια, εἶναι ἀπαραίτητες οἱ ἀθάνατες, ἀτελεύτητες καί αἰώνιες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ.

Ἡ πρόοδος σ’αὐτή τη ζωή ἐξαρτᾶται καί ἀπό τό Θεό, ὁ Ὁποῖος δίνει τίς δυνάμεις, καί ἀπό ἐμᾶς, πού χρησιμοποιοῦμε τίς δυνάμεις. Ὁ Θεός δέν βιάζει κανένα, ἀλλά δίνει στόν καθένα κατά τήν ἔφεσή του, τό ζῆλό του καί τήν πίστη του, κατά τό ζῆλό του δηλ. στήν εὐαγγελική ἄσκηση, στήν ἐκπλήρωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν Του. Ὅσο ἐμεῖς βιάζουμε τόν ἑαυτό μας στήν εὐαγγελική ζωή, τόσο ὁ Κύριος μᾶς δίνει δυνάμεις νά τήν πραγματοποιοῦμε, ὥστε ὁ ἀγώνας μας νά εἶναι ἐλαφρός καί χαροποιός, ὅπως μᾶς τό μαρτυροῦν οἱ ἅγιοι.

Χριστιανοί μου!

Ἐμπλουτίζοντας τόν ἑαυτό μας μέ αὐτό τόν πλουτισμό θεολογίας εὔχομαι νά ἑορτάσουμε τά Ἃγια Χριστούγεννα, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά γνωρίσουμε τόν Θεό, νά ὁδηγηθοῦμε μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού φωτίζει τά πάντα, στήν ἀληθινή θεογνωσία.

ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2023

ΜΕΤΑ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΕΥΧΩΝ

+ Ο ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΜΑΡΚΟΣ